Lombardia Beni Culturali
16

Carta venditionis

1154 febbraio 10, Milano, canonica di S. Ambrogio.

Massius figlio del fu Alcherius di Parabiago, professante la legge longobarda, vende per tre lire di buoni denari milanesi d'argento ad Alberto, preposito della chiesa di S. Ambrogio, e alla canonica di S. Ambrogio, rappresentati da Satrapa, chierico e canonico della stessa chiesa, due pezze di campo e una di prato nel territorio di Assiano. Massius dà inoltre guadia al preposito Alberto, sempre rappresentato dal canonico Satrapa, che difenderà le dette pezze soprattutto dalla moglie, e pone come fideiussore Obizzo detto de Ivruno.

Originale, ASA, Perg. sec. XII, n. 94 [A]. Copia semplice del sec. XVIII, G. C. Della Croce, Codex Diplomaticus Mediolanensis, I, 8, f. 83rv. Sul verso, di mano contemporanea: Carta venditionis quam fecit Massius filius quondam Alcherii de loco Parabiago de duabus petiis camporum et de una petia prati que iacet in territorio de Asiliano. Seguono altre annotazioni tarde.

Cf.: Jura Capituli, f. 1r; Ambrosioni, Testimonianze, p. 24.

Pergamena di mm. 177/168 x 326/323; in ottimo stato di conservazione. Il notaio inserisce il suo nome nel signum dell'escatocollo.
In questo documento viene nominato per la prima volta, come preposito di S. Ambrogio, Alberto, che da altra fonte sappiamo appartenere alla famiglia de Sancto Georgio (v. sopra, Introduzione, pp. XXIX-XXXI).

(SN) Anno dominice incarnationis milleximo centeximo quinquageximo quarto, decimo die mensis februarii, indictione secunda. Constat me Massium filium quondam Alcherii de loco Parabiago qui professus sum lege vivere Lon|gobardorum hanc cartam venditionis facere vissus (a) sum, accepisse scicuti (a) in presentia testium manifestus sum quod accepi, a te Satrapo clerico (b) ac canonico ecclesie Sancti Ambroxii, ex parte domini Alberti prepositi suprascripte ecclesie | et ad partem suprascripte canonice, argenti denariorum bonorum mediolanensium libras tres finito pretio sicut inter nos convenit pro petiis duabus camporum et pro una petia prati iuris mei quas habere visus sum in loco et fundo Asiliano et (c) in eius | territorio. Prima petia campi iacet ad locum ubi dicitur ad Rilum; coheret ei a mane et a meridie et a sero et a monte terra Sancti Ambroxii, et est per mensuram iustam pertice (d) septem, et quantum infra suprascriptas coherentias inveniri | potuerit in integrum (e). Alia petia campi iacet ad locum ubi dicitur Ante Portam; cui coheret a mane via, a meridie et a sero terra Sancti Ambroxii, a monte Romedii, et est per mensuram iustam perticas (f) quattuor, et quantum infra suprascriptas coherentias | inveniri potuerit in integrum. Predicta petia prati iacet ad locum ubi dicitur in Binda; coheret ei a mane et a meridie terra Sancti Ambroxii, a sero flumen, a monte terra Sancti Ambroxii, et est per mensuram iustam perticas (f) quindecim, | vel si amplius infra suprascriptas coherentias inveniri potuerit in integrum. Quos autem campos et pratum superius dictos una cum superioribus et inferioribus seu cum finibus et accessionibus suis in integrum ab hac die vobis qui supra | Satrapo canonico, ad partem suprascripti domini Alberti prepositi (g) et ad partem suprascripte canonice, per hanc cartam pro suprascripto pretio vendo et trado et emancipo, ut fatiat exinde a presenti die et hora suprascriptus dominus Albertus prepositus cum suis | succesoribus (f) suprascripte canonice ad partem ipsius canonice et cui dederit iuris proprietario nomine quicquid voluerit sine omni mea et meorum heredum contradictione. Quidem spondeo atque promitto me ego qui supra Massius una | cum meis heredibus (h) vobis qui (i) supra Satrapo canonico, ad partem suprascripti domini Alberti prepositi suisque successoribus (f) et cui dederit, suprascriptos campos et suprascriptum pratum qualiter superius leguntur in integrum ab omni homine contradicente defen|sare. Quod si defendere non potuero aut si contra hanc cartam venditionis per aliquodvis ingenium agere aut causari presumsero (f), tunc in duplum suprascriptos campos et suprascriptum pratum restituam, sicut pro tempore fuerit aut valuerit sub e|stimatione in conscimili (f) loco. Quia sic inter eos convenit. Actum in suprascripta canonica Sancti Ambroxii. Et predicti denarii qui fuerunt dati in suprascripto comertio accepit suprascriptus dominus Albertus prepositus a Iohanne qui dicitur de Muzano.
Signum (j) + manum (k) suprascripti Massii qui hanc cartam venditionis ut supra fieri rogavit.
Signum (j) + + + manuum Dominici Habatis, et Ottonis de Salbiate, et Martini Pristoris (1), et Bertoldi de Seguria, testium.
Et ibi statim presentibus ipsis testibus dedit guadiam suprascriptus Massius suprascripto Satrapo canonico, scimiliter (l) ad partem suprascripti domini Alberti prepositi, quod defendere et guarentare habet suprascriptos campos et suprascriptum pratum qualiter superius leguntur | in integrum ab uxore sua spetialiter et ab omni alio homine contradicente cum usu et ratione. Et de (m) hoc posuit (n) fideiussorem Obizonem qui dicitur de Ivruno de burgo Porte Verceline (8) usque in penam dupli suprascripti pretii.
(SN) Ego Iohanardus, notarius sacri palatii, hanc cartam venditionis scripsi et tradidi.


(a) Così A.
(b) A ccl(eri)co.
(c) A omette et.
(d) pertice corretto da perticas addossando la e alla a ed espungendo la s.
(e) A nt(egrum) con omissione della i iniziale.
(f) Così A.
(g) A p(re)ositi con omissione della seconda p.
(h) Tra heredibus e vobis, tibi espunto.
(i) Tra qui e supra, u espunta.
(j) A Sigen(um).
(k) Così A perché il segno abbreviativo sopra la u (lineetta ondulata a mo' di accento circonflesso) solitamente non è usato per la s.
(l) Così A.
(m) d- corretta da t.
(n) -o- corretta da u.

(1) v. sopra Doc. 1, n. 5.

Edizione a cura di Annamaria Ambrosioni
Codifica a cura di Gianmarco Cossandi

Informazioni sul sito | Contatti