Lombardia Beni Culturali
219

breve sententie

1170 dicembre 14, Pavia.

Nella controversia tra Pietro Maçellus e il monastero di Morimondo, in persona del priore Rogerio e dei confratelli Anselmo e Guglielmo, circa il possesso della quarta parte di un mulino sito ad Cerrum, a valle di altro mulino, che il predetto Pietro rivendica sostenendo di averla acquistata da Obizzone Avocatus, Carbone de Aurello, console di giustizia di Pavia, con il consenso di Rolando, Maregrotto de Strata e Lodovisio Albaricius suoi soci, pronunzia una sentenza favorevole al monastero, esonerandolo altresì dal risarcimento dei danni che il predetto Pietro chiedeva a proposito del bosco comune, della vigna, del prato e delle pietre.

Originale, ASMi, AD, pergg., cart. 688 [A]. Copia semplice, BONOMI, Morimundensis, pp. 471-3, n. 176 [B]. Regesto , Catalogo, IV, fasc. 74. Nel verso di A, di mano dello scrittore: § Breve sentencie; di mano X: Sentencia cum Pet[ro] Marcello de molino Cerredi; altre annotazioni di epoca moderna, tra cui segnatura Bonomi: 176. MCLXX. Sentenza; segnatura d2 di mano novecentesca.

Cf. OCCHIPINTI, Il monastero, p. 543.

La pergamena presenta alcune modeste rosicature e lacerazioni nei margini laterali e lungo le antiche piegature. Rigatura a secco.
La sentenza verrà confermata più tardi (cf. doc. 1172 maggio 23, Pavia, in ASMi, AD, pergg., cart. 688 = BONOMI cit., pp. 479-80, n. 182), nonostante l'istanza portata da Pietro Maçellus dinanzi ai maiores consules.

(SN) Die lune qui est quartus decimus dies mensis dece(m)bris. In civitate Papia. Presencia bonorum hominum quorum | nomina subter leguntur, orta controversia inter Petrum Maçellum necnon et monasterium de Morimundo, | nominative de quarta porcione unius molendini ad Cerrum, subtus et prop[e] alium molendinum, dicebat ipse | Petrus quod emit (1) ab Opicino Avocato et suam esse; et donnus Roglerius prior et f(rate)r Anselmus et Guilielmus dicebant eam | monasterii esse et ei non pertinere; unde Rolandus Çorcius, consul iusticie Papie, parabola suorum sociorum, nuper dedit | exinde possessionem s(upra)s(crip)to monasterio (1). Quapropter Carbo de Aurello, consul iusticie Papie, visis et auditis ra|tionibus et probacionibus utriusque partis, s(upra)s(crip)tus Carbo, parabola s(upra)s(crip)ti Rolandi et Marengroti de Strata et Lodoysii | Albaricii, sociorum suorum, per sentenciam absolvit s(upra)s(crip)tum monasterium a peticione s(upra)s(crip)ti Petri de s(upra)s(crip)ta quarta | porcione s(upra)s(crip)ti molendini. Factum est hoc anno dominice incarnacionis mill(esim)o cent(esimo) septuagesimo, s(upra)s(crip)to die, | indic(tione) tercia.
Signum + manus s(upra)s(crip)ti Carbonis consulis, qui s(upra)s(crip)tam sentenciam dedit et hoc breve fieri rogavit ut supra.
Interfuerunt Guilielmus Liberellus, Oldacus Calvus, Opizo Guercius, Goçus de Besade, Iacobus da Binasco, Oldradus de | Codalo testes.
§ Item ibi loci, in presencia s(upra)s(crip)torum testium, s(upra)s(crip)tus Carbo, parabola suorum sociorum, absolvit per sentenciam s(upra)s(crip)tum monasterium | de omni da(m)pno et fructibus unde s(upra)s(crip)tus Petrus petebat racionem ab eodem monasterio, de bosco comuni et de vinea et | prato et lapidibus.
(SN) Ego Suço notarius sacri palacii interfui et s(ub)s(crips)i.
(SN) Ego Turco iudex et notarius sacri palacii hoc breve sentencie scripsi.


(1) Non si è reperito il doc.

Edizione a cura di Michele Ansani
Codifica a cura di Gianmarco Cossandi

Informazioni sul sito | Contatti