Registro n. 11 precedente | 891 di 1770 | successivo

891. Francesco Sforza al podestà di Milano 1453 marzo 1 Milano

Francesco Sforza ordina al podestà di Milano, tenendo validi gli atti precedenti regolarmente compiuti e i testimoni lecitamente escussi, di far recuperare, con rito sommario ed entro venti giorni, al milite Filippo Maria Visconti il credito che vanta dal prestinaio Guglielmo da Biassono per il frumento datogli e per altri motivi. Al citato Guglielmo che, a sua volta, rivendica crediti con il ricorrente, si faccia avere con la medesima procedura quanto gli spetta.

[ 189v] Potestati nostro Mediolani.
Creditorem se facit spectabilis miles et affinis noster dilectissimus dominus Filippus Maria Vicecomes Guielmi de Blassono, prestinarii, de certa denariorum summa occaxione furmenti alias eidem Guielmo traditi ipsius supplicantis nomine et aliis de causis, sicuti ab agentibus pro dicto supplicante clarius informaberis. Quare volentes nemini in iure deficere et, ut supplicans, quam brevius fieri poterit, suum assequatur debitum et absque litigiorum strepitibus et expensis, que neutri partium conducerent, committimus tibi et volumus quatenus, habitis coram te partibus, si constiterit de vero supplicantis credito, compellatis eundem Guielmum, omnibus iuris remediis, ad dicto supplicanti integram reddendum solucionem totius eius quod debite habere debuerit, quavis ex causa, solus premissa expediendo summatim et de plano, sine strepitu et figura iudicii, ac ullo penitus absque litigio, facti sola veritate inspecta, ac intra dies xx continuos post harum receptionem, cavillationibus et frivolis exceptionibus quibuscunque posthabitis, decernentes etiam pro minore partium incomodo, quod acta et actita quecunque, testesque alias producti, hac de causa, inter partes valeant et fidem faciant proinde ac si denuo producerentur et fierent, dummodo legitime facta sunt et producti. Insuper, quia prenominatus Guielmus se creditorem dicit prefati supplicantis, volumus quod eidem iusticiam ministres summarie et de plano, sine strepitu et figura iudicii, sola facti veritate inspecta, ut superius exprimitur. Mediolani, primo martii 1453.