Lombardia Beni Culturali

Curia vescovile - Archivio capitolare

37

Cartula venditionis

1015 febbraio 23, 'Aline' (Oleno?).

Benedetto del fu Leone e sua moglie Boniverga, da Aline, vendono per cinque soldi di denari d'argento ad Alberico del fu Alberico, da Casirate d'Adda, tramite Gualterio procuratore di quest'ultimo, quattro campi, due nella detta località Aline e due in località Pugoliano.

Originale (A), 4050 (L XVII). A tergo, di mano del sec. XII: De Aline.

Cit. LUPO, II, col. 473s; RONCHETTI, II, p. 111.

Pergamena di mm. 327x180.
Nelle sottoscrizioni testimoniali, invece del simbolo genenco #, sono state riportate in sequenza tante croci quanti sono i tratti verticali, poiché in questo caso appare evidente che il notaio ha voluto riprodurre una serie di croci stilizzate, composte da tanti tratti verticali quanti sono effettivamente i testi. Cfr. anche dello stesso Arnulfus i docc. nn. 6 e 36.

(ST) In Christi nomine. Einricus Dei gr(aci)a imperator (a) agustus, anno imperii eius secundo, septimo | k(a)l(endas) marcius, inditione tercia decima. Constat nos Benedictus filius quondam Leoni et Boni|verga iugalibus, qui abitare videmur in vico Aline, qui professi summus ambo lege vivere Langobardorum, | ipso Benedictus iuga et mundoaldo meo m(i)h(i) qui supra Bonivergi consenciente et subter confir|[ma]nte una cum noticia de propinquioribus parentibus meis qui supra femina, corum nomina subter le|guntur, in quibus eorum parentibus meis vel testium presencia certa facio professione et manife|statione eo quod nulla me pati violencia ab ips(o) iugale et mundoaldo meo nec et quempiem omi|nem nixi mea exspontanea volontatem anc cartulam vinditionis facere videor, accepisemus | sicutim (b) et in presencia testium manifesti summus qui accepimus ad te Albericus filius quondam item Alberi|ci de loco Caxeriate per miso tuo Vualterius argentum d(e)n(arios) bonos sol(idos) quinque, finitum precium | pro campores pecies quattuor iuris nostris, quam abere vixi summus dues ex ipses campores in suprascripto | vico et fundus Aline et dues in vico et fundus Pugoliano. Primo campo (c) l(ocus) ubi dicitur Campo (d) Ma|iure; est campo ipso per mensura iusta tab(u)l(as) sedecim; coerit ei a mane via, a meridie Iohanni, a sera Sancti Marii, | a montis Vuidoni. Secundo campo ibi prope: est per mensura tab(u)l(as) quadraginta; a mane Berengar|di, a sera Sancti Marii. Tercio campo, l(ocus) dicitur (e) Marciacha: est per mensura tab(u)l(as) viginti et quattuor; | coerit ei a mane et montis tuo qui supra emtore, a sera Teodaldi. Quarto campo ibi non longe (f): est per men|sura tab(u)l(as) decem et octo; coerit ei a mane et montis tuo qui supra e(m)t(o)r(e), a meridie Sancti Marii. Que (g) autem | suprascriptes campores iuris nostris sicut superius legitur cum superioribus et inferioribus seu cum fines et accessionibus | suorum in integrum presenti die in tua qui supra Alberici tuisque heredibus aut cui tu dederis persistat potestatem iure pro|prietario nomine abendum et faciendum exinde quiquit volueritis, sine omni nostra qui supra Benedicti et Bo|nivergi iugalibus et heredibus nostris contraditione. Quidem et spondimus adque promittimus nos qui supra Benedicti | et Boniverga iugalibus una cum nostris heredibus tibi qui supra Alberici tuisque heredibus aut cui tu dederis (h) suprascriptes campores omni tempore | ab omni contradicentem ominem defensare; et si defendere non potuerimus aut si contra anc cartulam | agere quexierimus, tunc in duplum vobis predictes campores restituamus (i) sub estimatione in consimilis locis melioratis quem in tempore fuerint aut valuerint, >quia omnia sic inter nobis con|venit. Acto suprascripto vico Aline.
Signum ++ manibus (j) suprascriptorum (k) Benedicti et Bonivergi iugalibus, qui anc cartulam vinditionis ut supra fieri | rogaverunt, et ipse Benedicti eidem Bonivergi congiuns sua consensi ut supra et ea relecta est (l).
Signum ++ manibus Bonizoni et Iohanni propinqui parentes eidem Bonivergi, qui eam interrogaverunt | et in anc cartulam ad confirmandum manum (m) posuerunt.
Signum +++ manibus Prandoni et Lanfranchi qui et Bertaldus seu Stefani testibus.
(ST) Arnulfus notarius sacri palacii, scriptor uius cartule vinditionis, postradita complev[i] et dedi (n).

(a) -o- corretta su altra lettera.
(b) Così A, come pare, non potendosi ritenere il trattino sopra la -i segno abbreviativo superfluo in quanto il rogatario ripete la stessa grafia nel documento precedente.
(c) -o corretta su altra lettera.
(d) -p- corretta su altra lettera.
(e) Così A: s'intenda ubi dicitur
(f) A longne con la seconda -n- depennata.
(g) -e corretta su altra lettera.
(h) aut - d(e)d(e)ris nell'interlineo.
(i) A restistituamus col primo -sti- eraso.
(j) Tra m- e -b di m(ani)b(us) è una lettera (forse p) erasa.
(k) -o- corretta su altra lettera.
(l) -cta est nel rigo sottostante, presso il margine destro.
(m) manu(m) aggiunto sotto al rigo.
(n) et d(e)di nel rigo sottostante, presso il margine destro.

Edizione a cura di Cristina Carbonetti
Codifica a cura di Gianmarco De Angelis

Informazioni sul sito | Contatti