Lombardia Beni Culturali

Curia vescovile - Archivio capitolare

242

Carta venditionis

[1053 dicembre 25 1054 dicembre 24], 'Vuatingo'.

I coniugi Adelgiso del fu Adam, da Burdenacio, e Oda, quest'ultima con il consenso del marito, suo mundoaldo, vendono ad Ambrogio vescovo di Bergamo, del fu Lanfranco, da Martinengo, per mezzo del messo di lui Giovanni prete, da Fara (Fara d'Adda?), i beni immobili siti in Medolago, Bennaco, Solza, Luvaria, Puminno e nel porto di Cornate d'Adda, pervenuti alla suddetta Oda come morgengabe del precedente marito Vuiberto o per acquisto da Prando, per quaranta soldi di denari d'argento.

Originale (A), 518 (B XVI). A tergo, di mano del sec. XII: Cartules de Medolago.

Pergamena guasta per un'ampia erosione che investe la parte superiore della membrana all'altezza dei rr. 1, 2, 3, 4 e per alcune macchie; mm. 420 x 281.
Poiché il guasto nella parte superiore della pergamena ha determinato la perdita degli elementi cronologici ad eccezione dell'anno di impero che, tenuto conto del destinatario dell'azione giuridica - il vescovo Ambrogio II - e del periodo di attività del rogatario (cfr. doc. 248), deve riferirsi ad Enrico II (III), la data del documento è compresa entro i termini estremi del suo settimo anno.

(ST) [In Christi nomine.][Secundo Einricus gracia] Dei inperator augustus, anno inperii eius septimo, Deo propicio, | mense [[... Constat nos] (a) Adelgiso filius quondam Adammi, de loco Burdenacio, et Oda iugalibus | filia quondam [[..., mihi qui supra Odani] (b) consenciente suprascripto Adelgiso iugale et mundoaldo meo | et supter con[firmante, qui profesi sumus] nos ambo iugalibus ex nacione nostra legem viventes Langobardorum, et ut lex | abet octoritas una cum noticia de propinquioribus parentibus (c) meis qui supra femina, corum nomina supter leguntur, it sunt | Lamberto filio meo et Vuido abiadico meo, in quibus in eorum et relicorum presencia certo facio professione et manifestacio|ne eo quod nulla me pati violencia ab ipso iugalle et mundoaldo meo nec ad quempiam hominem pacior, nixi mea | bona expontanea voluntatem ac car(tul)a vindicionis facere videor quitquit fatetur, accepisemus nos cummuniter, siccuti | et in presencia testium manifesti summus nos (d) quiaccepimus ad te domnus Ambroxius episcopus sancte Bergomensis Eclesie et filius quondam Lan|franci, de vico Martiningo, per misso tuo Iohanne presbiter et prepoxitus, de loco Fara, arigentum denarios solidos quadraginta, | finitum precium, sicut inter nobis convenit, pro cuntis casis et omnibus regibus (e) territoriis illis iuris nostris qui supra iugalibus, que abere | visi summus nos in loco et fundo Medollaho, tam infra castro suprascripto Medollaho, quamque et foris eodem castro, seu in loco qui dicitur | Bennaho et in loco qui dicitur Saucia, seu in Luvaria et in Puminno et in porto qui dicitur Curnate vel per alliis singu|lis locis, nominative illis regibus que mihi qui supra Odani obvenit per car(t)a de moriincap da quondam Vuiberto qui fuit | anterior vir meus, et mihi obvenit per car(t)a vindicionis da Prando infra castro Medollaho, nominative qui fuit | casis, turris cum areis suarum, curtisiciis, ortis, clausuris, campis, pratis, pasculis, vineis et silvis castenetis, ceretis, ro|boretis, ripis, rumpinis ac palutibus, coltis et incoltis, divisis et indivisis, usibus aquarum aquarumque ductibus seu piscacio|nibus adque de molendinis seu usus de porto flumen Addue adque nostra porcione de capella, quod est edificata in | suprascripto vico Medollaho in onore sancti Marie, et omnem nostram pertinenciam quod ad ipso castro et rebus pertinet. Que autem suprascriptis casis | et rebus sicut superius legitur, cum superioribus et inferioribus, cum ingresoras et accessionibus suarum, omnia et ex omnibus in integrum | presenti die in tua qui supra domnus Ambroxius episcopus et cui vos dederitis vel pars episcopii manead et persistat potestatem, | iure proprietario nomine, abendum et faciendum exinde quitquit volueritis sine omni nostra qui supra iugalibus et eredum nostrorum contra|dicione. Quidem espondimus adque promittimus nos Adelgiso et Oda iugalibus cum nostris eredibus tibi qui supra domni Ambroxii episcopi et cui vos | dederitis seu pars episcopii suprascriptis casis et rebus, sicut superius legitur, omni tempore ab omni contradicente omine defensare iusta legem; | qui si defendere non potuerimus aut si contracar(t)a vindicionis per quodvix igenium agere quexierimus, in duplum vobis suprascripta vendita | restituamus, melliorata quam in tempore fuerit aut valuerit sub estimacione in consimillis locis, quia sic inter nobis | convenit. Actum loco Vuatingo (f). Feliciter.
Signum # manibus suprascriptorum Adelgisi et Oda iugallibus qui acar(t)a vindicionis ut supra fieri rogaverunt, et suprascripto Adelgiso eidem Odani coniux sua (g) | quia (h) ei consensi ut supra.
Signum # manibus Vuiberti filius eidem Odani et Vuido abiadico suo qui ei interogaverunt ut supra et in | acar(t)a confirmandum manum posuerunt. Signum # manibus Uhoni et Vuiberto seu Bezo adque Iohanne seu Gezo testis.
(ST) Petrus notarius scripsi, postradita complevi et dedi.

(a) Lacuna per circa venticinque lettere.
(b) Lacuna per circa diciotto lettere.
(c) -b- corretta da altra lettera.
(d) nos nell'interlineo.
(e) Così A qui e al r. 14: si intenda rebus
(f) -o corretta da e
(g) coniux sua nel rigo soprastante presso il margine destro.
(h) Così A.

Edizione a cura di Rita Cosma
Codifica a cura di Gianmarco De Angelis

Informazioni sul sito | Contatti