Lombardia Beni Culturali
66

Cartula venditionis

1128 dicembre, Bergamo.

Benedetta vedova di Andrea de Sancto Salvatore di Bergamo, di legge longobarda, dichiara di aver ricevuto da Landolfo Clementis, pure di Bergamo, otto soldi di denari d'argento quale prezzo della vendita della quarta parte di una casa terranea, con un cortile e un orto, sita ad Sanctum Salvatorem. Si stabilisce inoltre che Benedetta possa abitare nello stesso appezzamento di terra per i prossimi cinque anni senza pagare alcun fitto.

Originale, BCBg, Collezione di pergamene, perg. 559 [A]. Nel verso, soltanto segnature di epoca moderna, tra cui segnatura settecentesca: 1128.

La pergamena, in discreto stato di conservazione, presenta qualche rosicatura che interessa il dettato, comunque facilmente integrabile.
Indizione settembrina.

(SN) In Christi nomine. Anno ab incarnatione domini nostri Iesu Christi mill(esimo) centesimo vigesimo octavo, mense | dece(m)bris, ind(ition)e septima. Constat me Benedictam, relictam c(on)da(m)Andreę de Sancto Salvatore, de civitate Pergamo, | que professa sum lege vivere Longobardorum consentientibus m(ihi)Lanfranco mundoaldo meo, accepisse sicuti et in presentia | testium manifesta sum quod accepi a te Landulfo Clem(en)tis de eadem civitate argenti denarios bonos sol(idos) octo, fini|to pretio, sic(ut) inter nos convenimus, pro tota mea portione que est quarta pars de casa una terranea cum area sua cur|te et orto simul tenente, iuris mei, quam hab(e)re visa sum ad Sanctum Salvatorem; cui coheret: a mane brolium, | a meridie via, a sera de Trisalzo, a montibus Algisi, sicuti fuit ipsius Andreę iuri mei, inintegrum. Que autem s(upra)d(ic)ta | quarta pars sic(ut) sup(ra) l(egitur), cum superiore et inferiore seu cum fine et accessione sua, inintegrum, a presenti die in tua q(ui) s(upra)|[Landulfo et] cui tu dederis tuisque her(e)d(e)s persistat potestate, iure proprietario nomine, habendum et fatiendum |[exinde, quic]quid volueritis, sine omni mea et her(e)d(u)m meorum contrad(ition)e. Quidem spondeo atque promitto ego q(ui) s(upra) Bene|dicta, una cum meis her(e)d(i)bus, tibi q(ui) s(upra) Landulfo et cui tu dederis tuique her(e)d(e)s s(upra)d(ic)ta(m) vend(ition)e(m) omni te(m)pore ab omni | contrad(icen)te homine defensare; et si defendere non potuerimus aut si contra hanc cartulam agere quesierimus, tunc s(upra)d(ic)ta(m) ven|d(iti)one(m) vobis in duplum restituamus in eodem vel in consimili loco. Quia sic inter nos convenimus. Actum s(upra)d(ic)ta in civitate.
Signu(m) (a) + man(us) s(upra)d(ic)tę Benedictę que hanc cartulam rogavit fieri.
Signu(m) +++ manuu(m)Gerardi et Petriboni et Sekerani testium.
(SN) Arnaldus not(arius) et iudex scripsi, p(ost) traditam co(m)plevi et dedi.
Et debet ipsa Benedicta habitare in ipsa terra usque ad quinque annos expletos sine pensione (b).


(a) Sig- è reso con un grafismo, qui e nel caso seguente.
(b) Et debet - pensione aggiunto nello spazio bianco disponibile a lato delle righe dei Signa.

Edizione a cura di Gianmarco Cossandi
Codifica a cura di Gianmarco Cossandi

Informazioni sul sito | Contatti