Lombardia Beni Culturali
122

Cartula venditionis

1140 dicembre, Sombreno.

Giovanni detto dal Brucho, figlio del fu Giovanni, di legge longobarda, dichiara di aver ricevuto da Alberto, figlio del fu Paolo, di Briolo, abitante in Bergamo, quattro lire e tredici soldi di denari d'argento quale prezzo della vendita di un appezzamento di terra prativa, con una tettoia e una casina sopra, sito ove dicesi a Stabulo. Bianca, moglie dell'anzidetto Giovanni, esprime il proprio consenso al negozio, ricevendo in cambio un launechild.

Originale, BCBg, Collezione di pergamene, perg. 550 [A]. Nel verso, solo segnature di epoca moderna, tra cui segnatura settecentesca: 1140.

La pergamena, complessivamente in buono stato di conservazione, presenta soltanto qualche macchia qua e là e qualche modesta rosicatura.

(SN) In Christi nomine. Anno ab incarnatione d(omi)ni nostri Iesu Christi mill(esim)o centesimo quadragesimo, mense decem|bris, ind(iti)o(n)e quarta. Constat me Ioh(ann)em, filium co(n)da(m) item Ioh(ann)is, qui d(icitu)r dal Brucho, qui professus su[m] lege | vivere Langobardorum, manifestus sum quod accepi a te Alberto, filio c(on)da(m) (a) Pauli, de Briolo, m(odo) habitatore in ci|vitate Pergami, argenti denarios bonos libras quatuor et sol(idos) tredecim, finito pretio, sic(ut) inter nos convenimus, pro petia | una de terra prativa, cum tegia et casina sup(ra), iuris mei, quam hab(er)e vissus sum ubi d(icitu)r a Stabulo; cui coheret: a mane | com(un)is, a meridie vall(is), a sera Petri de Brucho, a montibus e(m)ptoris, et de suis nepotibus quicquid m(ihi) pertinet infra has coherentias tra|do t(ibi), inintegrum. Que aut(em) s(upra)d(ic)ta petia de terra prativa, cum tegia et casina sup(ra), sic(ut) superius legit(ur), cum superiore et inferriore seu cum | fine et accessione sua, inintegrum, a presenti die in tua q(ui) s(upra) Alberto et cui tu dederis tuisque her(e)d(i)b(us) persistat potestate, iure proprietario | nomine, habendum et fatiendum exinde, quicquid volueritis, sine omni mea et her(e)d(u)m meorum contrad(iti)o(n)e. Quidem spondeo atque promitto | ego q(ui) s(upra) Ioh(ann)es, una cum meis her(e)d(i)b(us), t(ibi) q(ui) s(upra) Alberto et cui tu dede[ris] tuisque he[re]dibus s(upra)d(ic)ta(m) venditionem omni te(m)pore ab omni contradi|cente homine defensare; et si defendere non potuerimus aut si contra hanc cartulam agere quesierimus, tunc s(upra)d(ic)ta(m) venditi|onem vobis in duplum restituamus in eodem vel in consimili loco. Quia sic inter nos convenimus. Actum subt(us) castro de Brine.
Signu(m) + manu(s) s(upra)d(ic)ti Ioh(ann)is qui hanc cartulam venditionis rogavit fieri.
Signa +++ manuu(m)Vuale Adelasie seu Ariprandi de Basica atque Petri Nichonis et Rogerii testium.
(SN) Ego Iohannes not(arius) et patronus causarum rogatus tradidi et scripsi. Blanca, coniux predicti Ioh(ann)is, ipsa ei con|sentiente manum in hanc cartulam posuit ad confirmandam, launechild ipsa accipiente.


(a) c(on)da(m) nell'interlineo.

Edizione a cura di Gianmarco Cossandi
Codifica a cura di Gianmarco Cossandi

Informazioni sul sito | Contatti