Lombardia Beni Culturali
123

Cartula venditionis

1141 gennaio, Bergamo.

Lanfranco Paucacarnis, figlio del fu Ottone, abitante in Bergamo, di legge longobarda, dichiara di aver ricevuto da parte del monastero del S. Sepolcro di Astino tre lire e un soldo di denari d'argento quale prezzo della vendita di un appezzamento di terra arativa e bruchata sito al di fuori della cittā di Bergamo, ove dicesi Mons Curnaticum; tuttavia, qualora l'appezzamento di terra venisse rivendicato e recuperato in guidizio dagli homines di Curno o dal Comune di Bergamo, Lanfranco si impegna a restituire al monastero la somma ricevuta per la vendita.

Originale, BCBg, Collezione di pergamene, perg. 1721 [A]. Regesto Guiducci, p. 277. Nel verso, annotazione di mano coeva: Cartula quam fecit Paucacarne, completata da mano del sec. XIII: Terra iacet in Monte Curnaticum et consta|vit monasterio lib(ras) .III. et d(e)n(arios) .XII.; di mano del sec. XV-XVI: Astino; altre segnature di epoca moderna, tra cui segnatura Guiducci: C 101.

La pergamena appare complessivamente in buono stato di conservazione. Tracce di rigatura a secco.
Circa la localizzazione del toponimo Curnatica/Mons Curnaticum, cf. nota introduttiva doc. n. 12.

In Christi nomine. Anno d(omi)nicę incarnationis mill(esim)o centesimo quadragesimo primo, mense ianuarii, ind(itione) quarta. Constat me Lan|fr(an)cu(m) Paucacarnis, filium conda(m)Ottonis, habitatorem in civitate Pergami, qui professus sum lege vivere Longob(ardorum), accepisse sicuti et in presentia | testium manifestus sum quod accepi (a) a parte monasterii Sancti Sepulc(ri) de Astino arigenti denariorum bonorum lib(ras) tres et sol(idum) unum, finito pretio, sic(ut) inter nos convenimus, | pro petia una de terra arva et bruchata iuris mei qua(m) ha(ber)e visus sum extra predictam civitatem, ubi d(icitu)r Mons Curnaticum; cui coheret: a mane et sera prefa|ti monasterii, a ceteris partibus via. Quę aut(em) sup(ra)dicta petia de terra sic(ut) superius co(m)p(re)h(e)nsu(m) est, cum superioribus et inferioribus seu cum finibus et | accessionibus suis, inintegrum, a presenti die in tua q(ui) s(upra) partis predicti monasterii et cui dederit persistat postestate, proprietario iure, h(abe)ndum et fatien|dum exinde, quicquid volueritis, sine omni mea et h(e)r(e)dum meorum contrad(itione). Quidem spondeo atque promitto me ego q(ui) s(upra)Paucacaro, una cum nostris | h(e)r(e)dib(us), tibi q(ui) s(upra) parti prefati monasterii et cui dederit s(upra)d(ic)tam v(e)nd(itionem) omni te(m)pore ab omni contradicente defensare; quod si defendere non potuerimus aut si contra hanc cartulam agere quesierimus, t(un)c sup(ra)dictam v(e)nd(itionem) vobis in duplum restituamus in consimili loco; si tam(en) ab ho(min)ibus | de Curno vel a Comuni nostrę (b) civitatis supradicta res v(e)ndita iure (c) evicta fuerit t(un)c predictum pretium t(a)nt(um) (d) restitua(m). Actum in civitate predicta.
Signu(m) (e) + manus s(upra)d(ic)ti Paucacaro qui hanc cartulam v(e)nditionis fieri rogavit.
Signu(m) + manuu(m)Pizini, Oberti et Alb(er)ici, Conradi testium.
(SN) Alb(er)tus causidicus scripsi, post traditam co(m)plevi et dedi.


(a) A om. accepi.
(b) -ę corr. su altra lettera.
(c) iu(r)e nell'interlineo.
(d) Scioglimento probabile.
(e) Sig- č reso con un grafismo, qui e nel caso seguente.

Edizione a cura di Gianmarco Cossandi
Codifica a cura di Gianmarco Cossandi

Informazioni sul sito | Contatti