Lombardia Beni Culturali
5

Cartula venditionis

1114 maggio 31, Brescia.

Pietro del fu Pietro, di Coccaglio, di legge longobarda, dichiara di aver ricevuto dalla chiesa di S. Giovanni de fora, in persona di Mauro, chierico e messo della medesima, sei soldi e quattro denari d'argento di moneta milanese quale prezzo della vendita di un appezzamento di terra arabile, dell'estensione di quaranta tavole, sito in Coccaglio, ove č detto Vila.

Originale, ASMi, AD, pergg., cart. 74 [A]. Regesto, Catalogo, III, fasc. 59. Menzione in Synopsis, p. 210 (alla data 1114 aprile 15), e in Inv. 72, p. 132. Nel verso, di mano del sec. XII: Cartula de Cocalio; di mano del sec. XV: Carta emptionis unius petie terre in teritorio | de Cocalio. 1114; altre annotazioni tarde, fra cui segnatura numerica del sec. XVII: 153; di mano Boeri: Capsula Cocalei 29a.

(SN) Anno ab incar(nacione) domini nostri Iesu Christi milesimo centesimo quartodecimo, die dominico | qui est pridie kalendarum iunii, indicione septima. Constat me Petrum filium quondam item Petri, de | loco Cocalio, qui professus sum lege viv(er)e Longobarda, accepissem sicuti et in presentia testium ma|nifestus sum quod accepi ab ęcclesia Sancti Iohannis de fora, per Maurum clericum et missum eiusdem ęcclesie, | arienti denarios bonos Mediolanensis monetę solidos sex et denarios quatuor, finit[o]| precio, sicuti inter nos convenit, pro pecia una de terra aratoria iuris mei quam habere visus sum in ia(m)|dicto loco Cocalio, ubi (a) d(icitu)r Vila, et est ipsa pecia de terra per mensuram iustam tabule quadraginta; coeret | ei: a mane Guidonis, a sera et a monte predicte ęcclesie Sancti Iohannis, a meridie Deiberti; quam autem | s(upra)s(crip)tam peciam de terra iuris mei superius (b) dicta, una cum accessionibus et ingressionibus eius seu cum superioribus et in|ferioribus suis, qualiter superius per mensuram et coerentias legitur, inintegrum, ab hac die tibi qui supra Mauro clerico | et misso predicte ęcclesie pro s(upra)s(crip)to precio vendo, trado et mancipo, nulli alii vendita, donata, | alienata, obnoxiata vel tradita nisi tibi, ut faciat exinde a presenti die pars ia(m)dictę | ecclesię, iure proprietario nomine, quicquid utilitas ipsius ęcclesie fuerit, sine omni (c) mea et heredum | meorum contradicione. Quidem et spondeo atque promitto me qui supra Petrum, una cum meis | heredibus, eandem peciam de terra, qualiter superius legi, inintegrum, parti predictę ęcclesie ab omni homine | defensare; quod si defendere non potuerimus, aut si ipsi ęcclesie exinde aliquid per quodvis | ingenium subtrahere quęsierimus, tunc in duplum eandem peciam de terra ad partem ia(m)dic|tę ecclesię restituamus sicut pro t(em)pore fuerit meliorata aut valuerit sub extimatione | in consimili loco. Actum est in suburbio civitatis Brixię, sub por|ticu Sancti Iohannis de fora. Signum + manus predicti Petri, qui hanc cartulam | vendicionis fieri rogavit et predictum precium accepit ut supra. Signa ++++|+ manuum Iohannis Runci et Mauri filii Arnoldi et Benedicti Antoni et | item Iohannis Curtesi et item Benedicti filii Pagani, de loco Cocalio omnes, testes lege Lon|gobarda viventes.
(SN) Ego Guido notarius rogatus huius vendicionis cartulę scriptor fui.


(a) Su u- trattino di penna senza apparente significato.
(b) A sp(er)i(us)
(c) Segue rasura di una lettera.

Edizione a cura di Michele Ansani
Codifica a cura di Michele Ansani

Informazioni sul sito | Contatti