Lombardia Beni Culturali
21

Cartula venditionis

1120 marzo, <Brescia>.

Alberto del fu Stefano, abitante a Brescia in località Arcus, di legge longobarda, dichiara di aver ricevuto da Pietro, figlio del fu Giovanni di Bergamo e abitante nella medesima contrada, venticinque soldi di denari milanesi d'argento quale prezzo della vendita di un appezzamento di terra, a campo, sito in Coccaglio, in luogo detto Pozolo, dell'estensione di settantacinque tavole. Dal canto suo Talia, moglie del predetto Alberto, promette che non avanzerà rivendicazioni di sorta circa la terra venduta, ricevendo dall'anzidetto Pietro, a titolo di launehild, un cappello.

Originale, ASMi, AD, pergg., cart. 74 [A]. Regesto, Catalogo, III, fasc. 60. Menzione in Synopsis, p. 211, e in Inv. 72, p. 133. Alla fine della clausola aggiunta dopo la completio, di mano del notaio, stella asimmetrica a cinque punte. Nel verso, di mano del notaio: Petrus de Bergamo (Bergam); di altra mano del sec. XII: Car(ta) de Cocalio; altre annotazioni tarde, fra cui segnatura numerica del sec. XVII: 968; di mano Boeri: Capsula Cocalei | 29a.

La pergamena presenta solo qualche macchia; l'inchiostro è ripassato in diversi punti. Rigatura a secco.

(SN) Anno ab incarnacione domini nostri Iesu Christi mileximo centeximo viieximo (a), men|se marcii, indicione terciadecima. Constat me Albertum fil(ium) quondam Stefanni, qui abi|tare viso sum in loco civitatis Brisie, in loco ubi d(icitu)r Arcu, qui professo sum vivere lege | Longobardorum, accepisem sicuti et in presencia testium manifesto sum quod accepi a te | Petro, fil(io) quondam Iohannis da Bergamo et qui abitare visus e(s) in loco civitatis Brisie, in loco ubi | d(icitu)r Arcu, arigenti denariorum bonorum Mediolanensium sol(idos) vigintiquinque, finito (b) precio, | sicut inter nos convenimus, pro pecia una de terra ca(m)piva, iuris mei, que abere viso sum in loco Co|calii, et iacet in loco ubi d(icitu)r Pozolo, et est per mensura iusta tabule legiptime septua|gintaquinque; coeret ei (c): a mane et meridie et monte suprascripto Petro emtore, a ser(a) via; | que autem suprascripta pecia de terra ca(m)piva iuris mei, una cum finibus et accessionibus earum | rerum, qualiter superius legitur et coerencies decernuntur, inintegrum, a presenti die in tua qui supra Petro em|tore meo vendo, trado, conferro, nulli enim alli venditam, donatam, allienatam vel tra|ditam nisi tibi, et per (d) presentem cartulam vindicionis in te abendum confirmo, faciendum exinde de|inde in antea omni t(em)pore tu et heredes tui aut cui tu dederis vestrisque heredibus, iure propri|etario nomine, quiquit volueritis, sine omni mea qui supra vinditore et heredibus meis contradi|cione. Quidem et spondeo atque promitto me ego qui supra Albertus, una cum meis heredibus, tibi | qui supra Petro tuisque heredibus aut cui tu dederis vestrisque heredibus, suprascriptam meam vindicionem, | taliter ut scriptum est, ab omni contradicente omine omni t(em)pore defensare; quod si defende|re non potuerimus, aut si contra anc cartulam vindicionis agere aut causare vel i(n)ru(m)pere que|sierimus, tunc in duplum predicta vindicione vobis restituamus sicut pro t(em)pore fuerint melio|rata aut valuerint (e) sub estimacione in consimili loco. Actum in loco Arcu. Feliciter. | Signum + manus suprascripto Alberto, qui anc cartulam vindicionis ut supra fieri rogavit et suprascriptum | precium accepit. Signum +++ manibus Lafranci et Otonis et Dulcii rogati esse testes.
(SN) Ego Iohannes notarius sacri palacii rogatus subscripsi, post traditam co(m)plevi et dedi. |
Ego Talia, conius suprascripti Alberti et ipse m(ih)i consenciente, promitto et spondeo tibi qui supra Petro | ut de ac ora in antea omni t(em)pore ego et mei heredes et mea su(m)misa persona debemus esse taci|ti et contenti de suprascripta pecia de terra ca(m)piva, qualiter superius (f) legitur, inintegrum, contra te qui supra Petrum | et contra tuos heredes et contra cui tu dederis vestrisque heredibus; quod si causare presumserimus (g), tunc oblica|vimus nos co(m)ponere vobis suprascriptam peciam de terra ca(m)piva in duplum, sicut pro t(em)pore fuerint meliorata (h) | in consimili loco, et insuper penam sol(idorum) vigintiquinque de bonis denariis. Et ita accepi ego qui supra Talia | a te qui supra Petro launehild capellum, et firmavi cum suprascriptis testibus et cetera.


(a) Così A.
(b) Precede rasura di lettera principiata, come pare.
(c) Precede eret non depennato.
(d) A om. per
(e) Così A.
(f) A sup(us)
(g) A p(re)serim(us)
(h) -o- corr. da e, come pare.

Edizione a cura di Michele Ansani
Codifica a cura di Irene Rapisarda

Informazioni sul sito | Contatti