Lombardia Beni Culturali
93

Libellus

1100 luglio.

Ermengarda, badessa del monastero di S. Giulia, dà a titolo di livello ventinovennale a Barucio del fu Giovanni, ad Alberico del fu Marco, e ad Alberto, figlio di Adamo, tutti abitanti in Gussago, cinque appezzamenti di terra arativa siti in Roncadelle, già tenuti per beneficium da Otto diacono, con l'obbligo di corrispondere ogni anno a titolo di censo il quarto del frumento e del miglio, nei rispettivi periodi di raccolta, e di dare un pasto per tre uomini.

Originale, ABLBs, Pergamene di S. Giulia, mazzo 1, n. 5 [A]. Regesto Astezati, pp. 70, 432. Nel verso, di mano del sec. XII: § Livellum de Runkethellis; segnatura Astezati: C fil. 2 n. 12.

Regesti: GUERRINI, Regesti e documenti inediti, n. 5, p. 141; ZILIOLI FADEN, Le pergamene, n. 5, p. 6.
Cf. BECHER, Das königliche, p. 320 (nota 113).

Edizione da microfilm.

(SN) In Christi nomine. Placuit atque convenit inter do(m)nam Ermig[ar]|dam, abbatissam monasterii Sancte Iulie, necnon et Baru[ncium], | filium quondam Ioh(ann)is, et Albericum (a), filium q(uon)da(m)Marci, seu Albertum filium Ada[mi], | habitatores in vico Gixiago, ut in Dei nomine debeat dare sicut et a presenti dedit | ipsa domina Ermigarda abbatissa eisdem Baruncio et Alberico seu Alberto ad | fictum censum redendum libelario nomine usque ad annos viginti novem expletos, | i sunt pecie quinque de terris aratoriis, iuris s(upra)s(crip)ti monasterii, quę sunt posite in loco | et fundo Ro(n)chedelle, una cum finis et coherenciis sicut Otto diaconus te|nebat per beneficium, inintegrum; ea ratjone uti hamodo (b) ipsi laboratores suique heredes | aut cui ipsi (c) dederint inter se usque in his viginti nove(m) annos expletos s(upra)s(crip)te pecie | de terris, una c(um) accessionibus et ingressibus earum seu c(um) superioribus et inferioribus | suis qual(iter) sup(erius) l(egitur), inintegrum, habere debeant et faciant inibi quicquid eis fuerint | oportunum, sine omni contradic(ione) ipsius do(m)ne Ermigarde abbatisse suarumque | soccessorum, ita tam(en) ut per eos non peiorentur, et persolvere exinde debeant per omn[e]| te(m)pus formenti quartum formenti et per (d) te(m)pus milli quartum milli et pastum | ad tres homines; datum et consignatum hoc granum, sicut sup(ra) l(egitur), | eidem domine Ermigarde abbatissæ vel eius successoribus aut eius misso | per se ipsos laboratores suosque heredes aut eius missum, alia superi(n)po|sita eis non fiat. Pęnam vero inter (e) se posuerunt ut quis ex ipsis aut successoribus | vel heredibus eorum non co(m)pleverint omnia qual(iter) sup(ra) l(egitur), vel si tollerint | aut relaxaverint ante s(upra)s(crip)tos annos expletos, ut co(m)p(onat) pars parti fi|dem servanti pęnam argenti denariorum bonorum Mediolanensium sol(idos)| centum. Factum est hoc anno ab incarnac(ione) domini nostri Iesu Christi millesi|mo centesimo, m(en)s(e) iulii, indic(ione) octava. Unde duo libelli uno te|nore scripti sunt.
Signa +++ manuum s(upra)s(crip)torum Baruncii et Albericii seu Alberti qui hoc l[ibe]l[lum]| scribere rogaverunt et s(upra)s(crip)tam penam oblicaverunt ut supra.
Signa +++ manuum Maginardi et Rustici seu Attonis testium (f).
(SN) Ego Otto notarius et iudex rogatus scripsi, post | traditum co(m)pl(evi).


(a) Alb- corr. da altre lettere, come pare.
(b) -do nell'interlineo.
(c) -si nell'interlineo.
(d) Su p- segno abbr. per p(re) superfluo.
(e) A i(n).
(f) -u(m) aggiunto nel sottolineo.

Edizione a cura di Gianmarco Cossandi
Codifica a cura di Gianmarco Cossandi

Informazioni sul sito | Contatti