Lombardia Beni Culturali
112

Breve finis et refutationis

1127 aprile 20, Brescia.

Giselberto Fiolarius del fu Giovanni ******, di Brescia, e suo figlio Oddo, con il consenso e per ordine di Ugo, figlio di Gerardo, rinunziano in favore di Ermengarda, badessa del monastero di S. Giulia, a quei venti soldi di moneta milanese che sostenevano essere loro feudo da parte di Ugo, ricevendo per la refuta, in cambio degli anzidetti denari, tre appezzamenti di terra, due arabili e uno a vite, di proprietà del monastero, i primi due siti in Campania, apud Martel e il terzo in costa Sancti Florani. Si stabilisce inoltre che qualora Giovanni detto Brusatus, o altri, darà qualcosa in cambio per l'anzidetto feudo, Giselberto e suo figlio dovranno restituire la terra al monastero.

Originale, ABLBs, Pergamene di S. Giulia, mazzo 1, n. 11 [A]. Regesto Astezati, p. 410 (alla data 1127 aprile 21). Nel verso, annotazione di mano del sec. XII: Refutatione Giselberti Fiolarii, completata da altra mano di poco successiva: de p(re) Martel et de | Sancto Florano; altre annotazioni di epoca moderna, tra cui segnatura Astezati: C fil. 2 n. 15.

Trascrizione: GUERRINI, Regesti e documenti inediti, n. VIII, p. 178 (alla data 1127 aprile 21).
Regesti: GUERRINI, Regesti e documenti inediti, n. 11, p. 143 (alla data 1127 aprile 21); ZILIOLI FADEN, Le pergamene, n. 11, p. 8.
Cf. BECHER, Das königliche, p. 320 (nota 113); BONFIGLIO DOSIO, Condizioni economiche, pp. 144 (nota 144), 145 (nota 163); MENANT, Le monastère, p. 122 (nota 30); ID., Campagnes, pp. 226 (nota 233), 659 (nota 334), 662 (note 336, 339), 710 (nota 154), 740 (nota 277), 773 (nota 402); ID., Gli scudieri, p. 290 (nota 40).

Edizione da microfilm.

(SN) Die mercurii qui est de mense april(is), idest duodecimo kal(endas) (a) ma(di)i. In ci|vitate Brixia, infra monasterium Sanctæ Iuliæ. Presencia bonorum ho|minum quorum nomina hic subter l(eguntur), hii sunt Obizo Advocatus et Ugo filius | Gerardi (b) et A(r)menardus (c) et Albertus Fiolarius et Auricus, per lignum quod in suis tenebant | manibus Giselbertus Fiolarius filius quondam Iohannis ******, de civitate Brixia, | et Oddo eius filius, sibi consenciente ac iubente s(upra)s(crip)to Ugone, fecerunt finem et re|futacionem in manum do(m)næ Hęrmengardæ, abbatissæ (d) monasterii Sanctæ Iuliæ, | et adversus ipsum monasterium, nominative de illis solidis viginti denariorum Medio|lanensis monetæ quos s(upra)s(cript)us Giselbertus et suus filius dicebant suum feodum esse ex | parte s(upra)s(crip)ti Ugonis; eo videlicet ordine, qualiter hic subter continuerit, ita ut a pre|senti die in antea s(upra)s(crip)tus Giselbertus, nec s(upra)s(crip)tus eius filius neque sui heredes, nec per se neque per a|liquam ab eis suppositam personam ullo in te(m)pore per ullumvis ingenium ullamque occasionem | quod fieri possit amplius non debent agere nec causare neque per placitum laborare adver|sus predictam do(m)nam abbatissam nec c(on)t(ra) suas successores vel partem s(upra)s(crip)ti monasteri[i]| de predictis denariis solidis viginti, dicendo quod sibi pertineant vel ad s(upra)s(crip)tum mo|nasterium petere eos (e) debeant, sed omni te(m)pore taciti et contenti exinde, ut supra legitur, debent | permanere. Si vero contra hoc quod superius l(egitur) fecerint, tunc s(upra)s(crip)tus Giselbertus et eius filius promi|serunt se suosque heredes co(m)ponere, nomine pænæ, libras viginti denariorum, et post | pænam co(m)positam taciti et contenti exinde permanere; et pro s(upra)s(crip)ta fine et pro ca(m)bio de ip|sis s(upra)s(crip)tis denariis s(upra)s(crip)ta do(m)na abbatissa concessit ipsi s(upra)s(crip)to Giselberto et suo filio | pecias tres de terra, duas aratorias et terciam vidatam, iuris s(upra)s(crip)ti monasterii. Prima | aratoria iacet in Ca(m)pania, ubi dicitur apud Martel (f); co(heret) ei: a mane et ser(a) et a monte via, | a meridie s(un)t termini. Secunda iacet ibi prope, a partis mane; co(heret) ei: a mane et monte | heredum quondam Obizonis q(ui) d(icebatu)r Ca(m)misia, a meridie Ildeprandus tenet, a ser(a) via, ut de|signatę s(un)t eis et terminatæ. Tercia vidata iacet ubi dicitur in costa Sancti Florani; | coheret ei: a mane Sancti Faustini, a meridie heredum quondam Roberti, a ser(a)Sancti Salvatoris, a monte | Lanfrancus. Eo vero hordine et pacto facta est s(upra)s(crip)ta concessio de predicta terra ab ipsa | abbatisa, ut si aliquo in te(m)pore Ioh(ann)es qui vocatur Brusatus vel sui heredes seu aliquis | alius dederit ca(m)bium pro hoc s(upra)s(crip)to feodo, tunc s(upra)s(crip)ti Giselbertus et eius filius vel eorum heredes | debent dimittere ac retro relinquære (g) s(upra)s(crip)tam terram ad partem s(upra)s(crip)ti monasterii | Sanctæ Iuliæ; si vero hoc non fecerint, tunc debent co(m)ponere libras viginti denariorum | s(upra)s(crip)to monasterio et pacto stare. Factum est hoc predicto die mensis, | anno ab incar(nacione) domini nostri Iesu Christi millesimo centesimo vigesimo septimo, | indic(ione) quinta. Interfuerunt s(upra)s(crip)ti Obizo Advocatus et Ugo et Armenardus et Albertus | et Auricus testes; atque ætiam Mauruntus Canevarius et Ildeprandus qui dicitur da la Ripa interfuerunt.
(SN) Ego ALBERTUS NOTARIUS ac legisperitus rogatus hoc breve scripsi.


(a) kal(endas) nell'interlineo.
(b) Gerardi nell'interlineo, con segno di inserzione.
(c) Lettura e scioglimento probabili.
(d) -t- corr. su s.
(e) eos nell'interlineo.
(f) -e- corr. su altra lettera, forse i (come pare).
(g) Su -i- tratto di penna di non perspicuo significato.

Edizione a cura di Gianmarco Cossandi
Codifica a cura di Gianmarco Cossandi

Informazioni sul sito | Contatti