123
Breve finis et refutationis
1138 maggio 2, Brescia.
Niger e Giselberto, fratelli e figli del fu Anrico di Brescia, che era detto da la Riva, rinunziano in favore di Costantina, badessa del monastero di Santa Giulia, a tre appezzamenti di terra arativa che erano soliti tenere dal monastero, siti nel territorio di Brescia, il primo in luogo detto Coron�, il secondo ove dicesi ad Furnum, il terzo ove dicesi ad Inglare, presso <il torrente> Gandovere, dichiarando di aver ricevuto per la refuta sei lire di denari milanesi.
Originale, ABLBs, Pergamene di S. Giulia, mazzo 1, n. 13 [A]. Regesto Astezati, p. 434.
Nel verso, di mano del rogatario: Hoc breve finem (finem nel sopralineo) et refutationem Nigri et Giselberti | qui dicuntur de la Riva; annotazione di mano del sec. XII-XIII inintelligibile; altre annotazioni di epoca moderna, fra cui segnatura Astezati: C fil. 2 n. 18.
Trascrizione: GUERRINI, Regesti e documenti inediti, n. IX, p. 181.
Regesti: GUERRINI, Regesti e documenti inediti, n. 13, p. 143; ZILIOLI FADEN, Le pergamene, n. 13, p. 9.
Cf. BECHER, Das k�nigliche, p. 321 (nota 119); ABENI, La Franciacorta, p. 190; MENANT, Campagnes, p. 191 (nota 75).
Edizione da microfilm.
(SN) Die lun� qui est secundo die intrante mense madii. In civitate | Brixia et infra monasterium Sanct� Iuli� (a).
Presencia bonorum hominum quorum nomina hic subter l(eguntur), hii | sunt Albertus q(ui) d(icitu)r Bulgarel et Atto qui dicitur Oculusdebove et Lanfrancus | qui dicitur Talonus eius frater, per lignum quod in suis (b) tenebant manibus | Niger et Giselbertus, fratres et filii quondam Aurici de s(upra)s(crip)ta civitate q(ui) d(icebatu)r da la Riva (c), | fecerunt finem ac refutacionem in manum do(m)n� Constatin�, Dei gr(ati)a ab|batiss� monasterii Sanct� Iuli�, nomine ac vice s(upra)s(crip)ti monasterii et eiusdem �cclesi� | Sanct� Iuli�, nominative de tribus peciis de terra aratoria cum areis earum, | iuris s(upra)s(crip)ti monasterii, quas ipsi fratres soliti erant tenere ex parte (d) eiusdem �cclesi�, | et iacent in territorio Brixi�. Prima pecia iacet ubi dicitur Coron�; | coheret ei: a mane et a monte res Sanct� Iuli�, a meridie via, a ser(a) flu|m(en) quod dicitur Mandoloza (e). Secunda iacet ubi dicitur ad Furnum; coheret | ei: a mane et a meridie Sanct� Iuli�, a sera et a monte via. Tercia (f) pecia iacet | ubi dicitur ad Inglare, iuxta Candover (g); coheret ei undique res Sanct� | Iuli�, ut poss(en)t inveniri per mensuram infra suas coherentias, inintegrum. Eo vide|licet ordin�, qualiter hic subter continuerit, ita ut a presenti die in antea | nullo u(m)quam in te(m)pore s(upra)s(crip)ti Niger et Giselbertus nec sui heredes per se neque per in|terpositam personam a(m)plius non debent agere nec causare neque per placitum fa|tigare de predictis tribus peciis de terra adversus s(upra)s(crip)tum monasterium Sanct� | Iuli�, nec contra cui eas dederit, per ullumvis ingenium ullamque occasionem | quod exinde fieri possit, dicendo quod aliq(ui)d exinde sibi pertineat vel pertinere | debeat, sed omni te(m)pore ipsi fratres et sui heredes taciti et contenti debent exinde per|manere, et ipsum monasterium aut cui eas dederit sint exinde securi et in|de(m)pnes. Si vero s(upra)s(crip)ti fratres vel sui heredes contra hoc quod superius l(egitur) fecerint, vel (h) | si apparuerit ullum datum aut factum quod ipsi fratres | exinde in aliam partem dedissent aut fecissent et claruerit (i), et omni te(m)pore | taciti et conte(m)pti ipsi et sui heredes, ut superius l(egitur), exinde non perseveraverint (j), | tunc promiserunt se s(upra)s(crip)ti fratres suosque heredes co(m)ponere, nomine p�n�, quęrimoniam | exinde in duplum, et insuper taciti et contenti exinde debent permanere. | Et ad confirmandam s(upra)s(crip)tam finem ac refutacionem professi sunt se s(upra)s(crip)ti Niger et | Giselbertus fratres accepisse exinde ab ipsa s(upra)s(crip)ta do(m)na abbatissa, ex parte | s(upra)s(crip)ti monasterii Sanct� Iuli�, libras sex denariorum bonorum Mediola|nensis monet�.
Factum est hoc predicto die mensis, anno ab incar(nacione)| domini nostri Iesu Christi millesimo centesimo trigesimo octavo, indic(ione) prima.
Interfuerunt s(upra)s(crip)ti Albertus et Atto et Lanfrancus testes, atque �tiam Oldeprandus | qui dicitur da la Riva (k) et Oddo qui dicitur Gastoldius interfuerunt (l).
(SN) Ego ALBERTUS NOTARIUS ac legisperitus rogatus hoc breve finis ac re|futacionis scripsi.
(a) et - Iuli� aggiunto nel margine superiore con segno di inserzione.
(b) -i- corr. su a.
(c) -v- nell'interlineo in corrispondenza di p non annullata.
(d) parte nell'interlineo, con segno di inserzione, in corrispondenza di et depennato.
(e) -za nell'interlineo, in corrispondenza di cia espunto.
(f) T- corr. da altra lettera, come pare.
(g) -o- corr. su d.
(h) Segue all'inizio del rigo successivo sui her(e)d(e)s feceri(n)t depennato.
(i) A clauruerit.
(j) Seguono due lettere (forse ul) depennate, come pare.
(k) -v- nell'interlineo in corrispondenza di p non annullata.
(l) qui - interfuer(un)t aggiunto nel sottolineo, nello spazio bianco prima della completio.
Edizione a cura di
Gianmarco Cossandi
Codifica a cura di
Gianmarco Cossandi