Lombardia Beni Culturali
13

Carta (cartula) venditionis

1114 settembre, Bagnolo.

Orlenda, vedova di Guido de Vicecomitibus, e i suoi figli Lanfranco e Guido, tutti di legge longobarda, vendono a Girardo, abate del monastero di S. Pietro in Cerreto, tutti i loro beni in quel luogo, ereditati da Dagoberto de Basiano, al prezzo di tre lire e sei soldi d'argento.

Copia autentica in registro del 1284 da c.a. del 1257, BCLo, Liber iurium, c. 48v [D].
Il gruppo di documenti di cui D fa parte č cosė autenticato a c. 60v: EGO Bregondius Rufinus, notarius et missus regis (rgis nel testo) , autenticum huius exempli vidi et legi et sic in eo continebatur ut in hoc legitur exemplo preter litteras plus minusve et hoc exemplum exemplavi et me subscripsi, parabola et precepto michi dato per dominum Azonem de Pirovano, potestatem Laude, MCCLVII, die dominico XV die aprilis, inditione XV, presentibus domino Sozone de Vistarino, Petro Codecasa, Montenario Nigro et Bertramo de Salarano, civibus Laude, testibus rogatis. (SN) EGO Anselmus de Mellese, notarius imperialis, predicta omnia instrumenta et scripturas monasterii predicti de Cereto, prout sunt, ab autentico eorum per dictum Bregondium Rufinum notarium exemplata in duobus quaternis comunis Laude, vidi et legi et, precepto domini Loth de Aleis de Florentia, militis et doctoris legum, potestatis Laude, in hoc registro registravi et me subscripsi.

Edizione: VIGNATI, Codice diplomatico, I, n. 63; GROSSI, Il Liber iurium, n. 73.

D fa parte di un gruppo di cinquanta documenti che abbracciano un arco cronologico che va dal 1084 circa al 1223 e pervenuti attraverso il Liber iurium del comune di Lodi (ed. GROSSI, Il Liber iurium, nn. 65-114 e app. n. 1): essi derivano da un perduto cartulario del monastero del Cerreto attraverso due 'quaterni comunis Laude' redatti da Bregondius Rufinus nel 1257, anch'essi perduti ma trascritti nel Liber iurium da Anselmo de Mellese nel 1284 (cfr. ibidem, in particolare pp. X, XXXI, XLI). Tale gruppo costituisce un blocco tematico che riguarda i beni del monastero cerretano situati nel territorio al confine tra Lodi e Crema: le ragioni dell'inserimento di tali documenti nel Liber iurium vanno ricercate nella protezione accordata dal comune di Lodi al monastero nel 1233 dietro sollecitazione di Gregorio IX (ibidem, app. n. 1), anch'essa un tempo contenuta nel Liber iurium, in carte oggi perdute, e nel tentativo condotto dal comune di Lodi di avanzare pretese in materia di dazi e tribD č preceduta dalla seguente rubrica: Carta suprascripte domine Orlende de Vi[ce]comitibus et fili[orum eius] (restituzione da nota nel margine esterno). A questo documento va riferita inoltre la rubrica che precede il n. 6: Carta (cosė per carte) de acquistis castri et ville Cereti a dominis quorum erat cum honoribus et districtis et sediminibus et ceteris huiusmodi optime notate, che riguarda in blocco i nn. 6-9, 11-14, 17, 18, 20-26, 28.
Indizione greca, diversamente dall'uso cremasco.

§ ANNO ab incarnatione domini nostri Iesu Christi M°C° quarto decimo, mense septembris, inditione octava. Constat nos Orlendam, relictam quondam Vidonis, et Lafrancum atque Guid[o]nem, germanos, filios eiusdem suprascripti Guidonis, matrem et filios, qui professi sumus lege viv[ere] Longobardorum, suprascriptis filiis meis michi consencientibus et subter confirmantibus, accepisse, sicut et in presenti[a] testium manifesti sumus quod accepimus, a te abbate Girardo monasterii Sancti Petri, sito [in] loco Cereto, argenti denariorum bonorum libras tres et solidos sex finitum pretium, sicut inter nos conv[enit], pro omnibus rebus territoriis quas habere visi sumus in loco et fondo Ceredo et omni portione ea que a[dve]nit ad suprascriptum Guidonem ex parte condam Dagiberti de Basiano, una cum honore et usu atque [ra]tione, cum superioribus et inferioribus seu cum finibus et accessionibus suis ad suprascriptas res, silice[t] terras arabiles, prata et inarabiles, silvas, nemora, pascua, comunia, divisa et indivi[sa], usu[m] aque, aqueductus, paludes, molendinos, piscationes, pertinentibus omnibus omnia in integrum. Quas autem res supradictas, una cum nostris heredibus, vobis qui supra d(omi)n(u)s abbas pro suprascripto pretio vendimus, tradimus et mancipamus et facies exinde a presenti die vos aut pars ecclesie aut cui pars ecclesie dederit, iure proprietario nomine, quicquid volueritis sine omni nostra et heredum nostrorum contraditione. Quidem spondemus atque spondemus nos qui supra mater et filii, una cum nostris heredibus, vobis qui supra abbati vel qui pro tempore erit aut cui vos vel pars ecclesie dederit, ab omni homine deffensare, quod si deffendere non potuerimus aut vobis exinde aliquid per quodvis ingenium subtrahere quesierimus, tunc in duplum eandem venditionem ut supra legitur vobis restituamus sicut pro tempore fuerit meliorata aut valuerit sub estimatione in consimilibus locis. Actum in loco Balneolo, feliciter. + manus suprascriptorum matris et filiorum, qui hanc cartam venditionis fieri rogaverunt et suprascriptum pretium receperunt ut supra. + manus Redulfi de Gucio, Landi, Iohannis, Teutaldi, Pagani, testium. Ego Henricus scriptor huius cartulam venditionis, iussione Lafranci iudicis, scripsi.

Edizione a cura di Ada Grossi
Codifica a cura di Ada Grossi

Informazioni sul sito | Contatti