Lombardia Beni Culturali
94

Carta libelli

1174 marzo 4, <Milano>, nella curia della canonica di S. Ambrogio.

Domenico detto Abbas di Milano, professante la legge longobarda, dā a livello perpetuo a Ruggero detto de Bozo, canonico e chierico della canonica di S. Ambrogio, una pezza di prato situata nel territorio di Moirano, per la somma di dodici lire e quattro denari e una medaglia di buoni denari milanesi d'argento nuovi e senza obbligo di pagare alcun affitto. Domenico dā inoltre guadia al detto Ruggero, ponendosi egli stesso come fideiussore e dando in pegno tutti i suoi beni, che difenderā la detta pezza di prato da ogni persona e soprattutto dalla moglie, dal figlio e dalla nuora.

Originale, ASA, Perg. sec. XII, n. 130 [A]. Copia semplice del sec. XVIII, G. C. Della Croce, Codex Diplomaticus Mediolanensis, I, 9, f. 217rv. Sul verso, di mano contemporanea: Carta libelli quam Dominicus Abbas fecit in domino Rogerio de Bozo canonico et clerico canonice Sancti Ambrosii de petia una prati iacente in territorio de Moirano | ad locum ubi dicitur ad Rium, et est pertice .XXXIIII. et tabule .VIIII. et si amplius; del XIII secolo: In hoc in strumento continetur Dominicum Abbatem emisse petiam .I. terre que est pertice (segue cancellato con un tratto di penna .XXIIII.) .XXXIIII. et quam postea vendidit suprascripte ecclesie sicut | continetur in sequenti instrumento. Segue un'altra scritta tarda.

Pergamena di mm. 154/166 x 323/314; in buono stato di conservazione, ha il lato inferiore irregolare per difetto naturale; lungo tutto il margine superiore e in quello inferiore, nella parte non scritta, presenta una serie di piccoli fori allineati.

(SN) Anno dominice incarnationis milleximo centeximo septuageximo quarto, tertio die mensis martii, indictione septima. Placuit atque convenit inter Dominicum qui dicitur Abbas de | civitate Mediolani qui professus est lege vivere Longobardorum, nec non et inter dominum Rogerium qui dicitur de Bozo canonicum et clericum canonice Sancti Ambrosii, ut in Dei nomine debeat dare | sicut a presenti dedit (a) predictus Dominicus eidem domino Rogerio, ad suam partem tantum, ad habendum et tenendum sine ficto reddendo (b) libellario nomine usque in perpetuum, id est petiam | unam prati iacentem in territorio de Moirano ad locum ubi dicitur ad Rium; coheret ei (c) a mane suprascripte canonice (d) Sancti Ambrosii et a meridie ipsius canonice et a sero predicte canonice et rio, a monte | Ottonis de Moirano et via, et est pertice treginta et quattuor et tabule novem. Et si amplius ipsa petia prati infra ipsas coherentias inveniri potuerit in integrum in hoc libello permaneat; | ea ratione, uti amodo in antea usque in predicto constituto predictus dominus Rogerius et eius heredes et cui ipsi dederint habere et tenere debeant predictam petiam prati, et facere de ea tam | superiore quam inferiore seu cum fine et accessione sua in integrum de proprio proprietario iure et de libello libellario nomine, sicut fuerit inventum (e) per cartam aquisti, quicquid eis utile fuerit. Et | promisit predictus Dominicus se et suos heredes eidem domino Rogerio et suis heredibus et cui ipsi dederint, quod defendere et guarentare habent predictam petiam prati omni tempore ab omnibus personis | cum iure et ratione, et ad suum dispendium tantum ab uxore sua et a filio et nuru, sicut venditores emptoribus usque in pena dupli illius pretii quod inferius legitur. Et insuper ipse Dominicus | cum suis heredibus omni tempore in eadem convenientia libelli permaneat. Et pro predicta petia prati predictus Dominicus professus fuit accepisse pretium ab suprascripto domino Rogerio argenti denarios bonos | mediolanenses novos libras duodecim et denarios quattuor et medaliam unam. Quia sic inter eos convenit. Actum in curia suprascripte canonice Sancti Ambrosii.
Signum + manus predicti Dominici qui hanc cartam libelli ut supra fieri rogavit.
Signum + manuum Alberti de Crenna et Maginfredi Anroki et Obicini Portellia, testium. Ibique statim coram predictis testibus predictus Dominicus guadiam dedit, quam ipsemet recepit (f) et omnia | sua bona que modo habet et de cetero habuerit pignori obligavit eidem domino Rogerio, ita quod ipse Dominicus et eius heredes habet defendere et guarentare suprascriptam petiam prati omni | tempore cum iure et ratione ab omnibus personis et spetialiter ab (g) suprascriptis uxore et filio et nuru ad suum dispendium tantum ut supra dictum est, eidem domino Rogerio (h) et suis heredibus | et cui ipsi dederint in pena dupli suprascripti pretii.
(SN) Ego Anselmus qui dicor de Carate et Vireolus, notarius sacri palatii, tradidi rogatus et scripsi.


(a) Tra la t finale e la parola seguente una rasura che si estende anche nell'interlinea superiore.
(b) -o su rasura; un segno abbreviativo superfluo sulle aste delle d.
(c) ei su rasura.
(d) -on- su rasura.
(e) La lineetta orizzontale di t e la u con il relativo segno abbreviativo sono in inchiostro nero su di una spellatura della pergamena che probabilmente ha fatto cadere i segni originari.
(f) recepit nell'interlinea in inchiostro diverso.
(g) -b corretta da d con inchiostro diverso.
(h) -no Ro- ripassato con inchiostro diverso.

Edizione a cura di Annamaria Ambrosioni
Codifica a cura di Gianmarco Cossandi

Informazioni sul sito | Contatti