Lombardia Beni Culturali
2

Cartula donationis

1136 febbraio 23, domenica, (Milano), in suprascripta canonica Sancte Marie.

Adeleita vedova di Romano di Milano, di legge romana, dona con testamento le terre che possiede nel territorio di Lavagna, che erano lavorate dagli eredi di Giovanni detto Arderici massari del luogo e rendevano un fitto annuo di cinque moggi di biada, che Adeleita si riserva in usufrutto. La donazione č alla chiesa di S. Maria presso porta Orientale, alla chiesa di S. Vito sita lė vicino, a Giovanni detto Scrizo, a Sibiria moglie di Giovanni detto Mereso e a Ottabona moglie di Ottone detto Tomaxella, tutti di Milano, in modo che dopo la sua morte i suddetti abbiano ognuno un moggio di biada. Ad Ottabona dona anche il sedime tenuto da Arderico detto Polonis di Lavagna. Inoltre, dona le terre che possiede nel territorio di Cavaione alla chiesa e monastero di S. Lorenzo di Brianzola, riservandosene l'usufrutto, le terre che possiede ed ha a livello nel luogo di Melzo a suo nipote Domenico del fu Rigizone, tenuto a darle lire ventiquattro.

Copia autentica coeva, ASMi, AD, pergg., cart. 614, fasc. 257a, n. 4 [B]. La copia reca le seguenti sottoscrizioni: (ST) Ego Amizo notarius et missus domni secundi Chunradi regis auctenticum huius exempli vidi et legi et sicut in eo continebatur sic in suprascripto legitur exemplo extra litteras plus minusve. (ST) Ego Rogerius notarius sacri palatii autenticum huius exempli vidi et legi et sicut in eo continebatur sic in isto legitur exemplo extra litteras plus minusve. (ST) Ego Petrus notarius ac iudex autenticum huius exempli vidi et legi et sic in eo continebatur sicut in isto legitur exemplo extra litteras plus minusve. (SM) Ego Vasallus iudex ac missus domni secundi Chunradi regis autenticum huius exempli vidi et legi et sic in eo continebatur sicut in isto legitur exemplo extra litteras plus minusve. (ST) Ego Olricus notarius sacri palatii hoc exemplum ex hautentico exemplavi et sicut in eo continebatur sic et in isto legitur exemplo extra litteras plus minusve. Sul verso, di mano posteriore: Testamentum unum quod pertinet ecclesie Sancti Viti in Passquirolo Mediolani. Annotazioni tarde.

Pergamena di mm. 350/340 x 240/260, in discreto stato di conservazione.
Č scorretta.

Anno ab incarnacione domini nostri Iesu Christi millesimo centesimo trigesimo sesto, die dominico quod est octavo kalendarum martii, indicione quartadecima. Ego Adeleita relicta quondam Romani de civitate Mediolani, que professa sum lege vivere Romana, presens presentibus dixi: Dominus omnipotens ac redemptor noster animas quas Christus condidit ad studium salutis semper invitat. Et ideo ego que supra Adeleita dono et offero seu et per hanc cartulam donationis et offersionis mee confirmo ut omnes casas et res territorias illas iuris mei, quas habere visa sum in loco et fundo Levannia et in eius territorio, et que reguntur atque laborantur per heredes quondam Iohannis qui dictus fuit Arderici, masarios de ipso loco, et unde reddunt fictum omni anno ad mensuram Mediolanensem de biava modios quinque, a presenti die et hora deveniant in iure et proprietate, reservando usumfructum in me donec viscero aut voluero, ecclesie Sancte Marie que est constructa intra suprascriptam civitatem et prope portam que dicitur Orientea, et ecclesie Sancti Viti que est non longe ab suprascripta porta, et Iohannis qui dicitur Scrizo seu Sibirie coniugis Iohannis qui dicitur Merero, et Ottabone coniugis Ottonis qui dicitur Tomaxella, omnes de suprascripta civitate; eo tamen ordine ut post meum dicessum vel antea, si voluero, habeat suprascriptam (a) ecclesiam (a) Sancte Marie de suprascriptis rebus modium unum et predicta ecclesia Sancti Viti habeat similiter medium unum et Iohannes Scrizo habeat similiter modium unum et suprascripta Sibiria modium unum et predicta Ottabona habeat similiter modium unum, atque sedimeli illum cum area eius quod detinet Ardericus qui dicitur Polonis similiter de suprascripto loco Levannia deveniat post meum dicessum in iure et proprietate suprascripte Ottabone, faciendum exinde omnes proprietario iure quodcumque voluerint. Denuo dono et volo atque confirmo ut omnes res territorias illas iuris mei, quas habere visa sum in loco et fundo Cavalioni et in eius territorio, que sunt fictum (b) modios quinque et pullos ****, similiter deveniant a presenti die et ora in iure et proprietate ecclesie et monasterii Sancti Laurentii de Brianzola (c), tamen reservando usumfructum in me dum in hoc seculo aviscero (a), faciendum exinde monache et officiales ipsius ecclesie et monasterii ad partem et utilitatem ipsius monasterii proprietario iure quod voluerint pro anime mee mercede. Iterum dono seu statuo atque confirmo ut omnes casas et res territorias illas, tam proprias quam libellarias, quas habere visa sum in loco et fundo Meleso et in eius territorio, quantecumque ipse res mihi pertinentes in suprascripto loco Meleso et in eius territorio invente fuerint, in integrum similiter a presenti die et ora, tamen reservando usumfructo in me donec in hoc seculo aviscero (a), deveniant in iure ac proprietate ille que sunt proprie et in libellaria que sunt libellarie Dominico filio quondam Rigizonis nepoti meo, ita tamen ut ipse Dominicus vel sui heredes dent mihi quando ambulavero ad monasterium vel in alia parte ubi porgere voluero de suprascriptis rebus de loco Meleso argen(ti) den(arios) bonos Mediolanenses libras viginti et quattuor, faciendum exinde ipse Dominicus cum suis heredibus de suprascriptis omnibus rebus quodcumque voluerint pro mercede et remedio anime mee. Quia sic decrevit mea bona voluntas. Et nec me liceat amodo ullo tempore nolle quod volui sed quod a me hic semel factum vel conscriptum est inviolabiliter conservare promitto, cum stipulatione subnixa. Actum in suprascripta canonica Sancte Marie. Signum manus suprascripte Adeleite, que hanc cartulam donationis ut supra fieri rogavit. Signum manuum Petri et Marchisi germanorum qui dicuntur Mussi seu Alberti de Soltia, Guarini et Scotti item germanorum et Gualterii et [Petri] qui dicuntur de Cimiliano, Romani et Longobardi, testium. Ego Stephanardus iudex sacri palatii interfui et subscripsi. Ego Raimundus causidicus interfui et subscripsi. Ego Oddo notarius et iudex sacri palatii scripsi, post traditam complevi et dedi.


(a) Cosė B.
(b) Segue lettera rasa.
(c) La prima a su correzione di e.

Edizione a cura di Maria Franca Baroni
Codifica a cura di Gianmarco Cossandi

Informazioni sul sito | Contatti