Lombardia Beni Culturali
118

Carta finis

1146 maggio, Varese.

Odo figlio del fu Plasmundus di Casciago rinuncia nelle mani di Ambrogio detto Bellinus di Casciago alla quarta parte di una comendacio sulla casa del detto Ambrogio, ricevendo da lui nove soldi di buoni denari milanesi d'argento.

Originale, ASMi, AD, pergg., cart. 131, [A]. Regesto, ASMi, Catalogo delle pergamene, IV, fasc. 66, [R].

Regesto: Manaresi, Regesto, n. 116, pp. 83-84.

La pergamena è in discreto stato di conservazione. Rigatura a secco. Una rosicatura interessa il margine destro all'altezza dell'ottava e della nona riga. L'umidità ha dilavato la scrittura lungo il margine sinistro e nell'angolo inferiore destro. Piccoli fori dovuti all'usura si trovano in corrispondenza delle antiche piegature. Si notano i segni di sette piegature nel senso della scrittura, a distanza pressoché regolare fra loro, e di una perpendicolare ad esse.
Il documento è preceduto sulla stessa pergamena dal documento 121.

(SN) Anno dominice incar(nacionis) milleximo centeximo quadrag(eximo) sesto, mense madii, indic(ione) nona. Presencia bonorum hominum quorum nomina subter leguntur, pe[r]| lignum et car(tam) que sua tenebat manu Odo filius quondam Plasmundi de loco Castiago fecit finem et refutacionem atque transaccionem seu | cessionem in manu et potestate A(m)broxii qui dicitur Bellinus de loco Castiago nominative de tota sua por(cione), que est quarta parte (a) de | com(en)dacione una quam ipse abebat in casa predicti A(m)broxii et ipse A(m)broxius erat solitus dare eidem | Odoni, eo tenore sic(ut) hic subter legitur, ita ut ab hinc in antea permaneat exinde ipse Odo cum suis heredibus et heius su|missa persona tacitus (b) et contentus et ipse A(m)broxius cum suis heredibus et cui dederint securus, solutus, quietus et inde(m)nis; quod si ips[e]| Odo vel heius heredes aut heius sumissa persona ab hinc in antea eger(it) aut causaver(it) vel per placitum u(m)quam fatigaver(it)| de suprascripta com(en)dacione in parte vel in toto et omni t(em)pore, ut supra legitur, tacitus et c(on)tentus non permanserit vel si aparuerit ul|lum aliut datum aut factum cui in alia parte dedisset aut fecisset et claruerit, tunc co(m)ponere debeat c(on)tra | quem causaverit pene nomine solidos viginti et insuper tacitus et c(on)tentus permaneat. Et pro suprascripta fine | et refutacione accepit ipse Odo ab heodem A(m)broxio argen(ti) den(ariorum) bon(orum) Mediol(anensium) soli|dos novem. Quia sic inter eos convenit. Actum ******* foro Varixio.
Sign(um) + manus suprascripti Odonis qui hanc car(tam) finis ut supra fieri rogavit.
Sign(a) + + + manus Manescoti et Iohannis de Varixio et Otonis | et Viviani de Vegonno et A(m)broxii, testium.
(SN) Ego Guilielmus iudex scripsi (c), post | traditum co(m)plevi et dedi.


(a) -te aggiunto nel sopralineo; rimane, superfluo, un segno abbr. (tratto ondulato nel sopralineo in corrispondenza di -a-).
(b) A tacic(us)
(c) -r- aggiunta nel sopralineo.

Edizione a cura di Patrizia Merati
Codifica a cura di Patrizia Merati

Informazioni sul sito | Contatti