Lombardia Beni Culturali
149

Carta (breve) pignoris

1163 febbraio, Velate.

Otobonus detto Zoto di Velate e suo figlio Ganbacurta, con le loro rispettive mogli Fia e Tercia, danno in pegno a Landolfo, arciprete della chiesa di S. Maria del Monte di Velate, a nome della chiesa stessa, un appezzamento di bosco sito nel luogo detto ad Calcinella per quattro anni a partire dalla successiva festa di S. Martino, impegnandosi a versargli ventisei soldi di buoni denari milanesi d'argento. Inoltre, i detti coniugi devono pagargli ogni anno diciotto denari fino alla scadenza del termine, pena la perdita del pegno.

Originale, ASMi, AD, pergg., cart. 131, [A]. Regesto, ASMi, Catalogo delle pergamene, IV, fasc. 66, [R]. Nel verso, di mano A del secolo XVI: Vellate, si est; di mano E del secolo XVII annotazione contenente il regesto dell'atto.

Regesto: Manaresi, Regesto, n. 147, pp. 108-109.

La pergamena non è in buono stato di conservazione: estese rosicature hanno causato la perdita del margine destro. Rigatura a secco incisa nel verso. Si notano i segni di sei piegature nel senso della scrittura, a distanza pressoché regolare fra loro, e di una perpendicolare ad esse.
Sul giudice Marronus cfr. la nota introduttiva al doc. 148.

(SN) Anno dominice incar(nacionis) milleximo centeximo sexageximo tertio, mense februarii, indic(ione) undecima. Presentia bonorum hominum quorum [nomina]| subter leguntur, per car(tam) quod suis tenebat manus Otobonus qui dicitur Zoto de loco Vellate et Ganbacurta, pater et filius, et Fia coniux suprascripti [Otoboni]| et Tercia conius suprascripti Ganbacurta (a), et m(ih)i qui supra Ganbacurta consentiente suprascripto Oto patre meo, et nobis qui supra feminis (b) consencientibus suprascriptis vi[ris]| iugalibus et mondoaldis nostris et una cum noticia Marroni iudicis et missus d(omi)ni Federici (1) inperatoris, a quo interrogate et inquixi[te]| sumus si ab ipsis iugalibus et mondoaldis nostris vel ab aliis (c) hominibus nullam patimur viollenciam an non (d), in quius (e) presencia et testium certam fa[ci]|mus profesionem et manifestacionem eo quod ab ipsis iugalibus et mondoaldis nostris nec ab aliis hominibus nullam patimur violenciam, n(is)i nostre | et bone (f) spontaneas (g) volluntates (h) hanc car(tam) pingoris (i) facere vise sumus, investiver(unt) nomine et tenore pignoris do(m)num Landullfus, | archipresbiter ecclesie Sancte (j) Marie qui dicitur de Monte de loco Vellate, ad partem et ad utillitatem suprascripte ecclesie, nominative de sillva et busc[i]| pecia una insimul se tenente quam abere visi sunt in loco et fondo **************** ad locum ubi dicitur ad Calcinella; ch[oeret]| ei: a mane (k) via, a meridie Copa, a ser(o) Casgasca (l), a mont(e) heredes Guidoni Romezo de Vellate. Eo tenore ita ut a modo in antea usque ad [fe]|stum sancti Martini proximo veniente et deinde in antea usque ad annos quattuor proximos venientes (m) dare ac redd[er]e deb[eant]| ipsi (n) iugales vel eorum heredes aut eorum misi eidem do(m)no (o) Landulfo vel ad suo succesori aut ad eorum misso argen(ti) den(ariorum) bon(orum)[Mediolanensium]| sol(idos) viginti et sex. Et postquam ad se receptos abuerit suprascriptos denarios, reddere abet oc breve incisum; et si non reddiderit, item vacuum sit. Quod si ip[si iu]|gales (p), eorum heredes aut eorum missus se subtraxerit quod suprascriptos denarios omnes non persolvant (q), tunc istud breve in suo maneat robore et suprascriptum buscum et | silva, ut supra legitur, deveniat et permaneat in potestate suprascripte ecclesie vel cui dederit feciendum exinde iure pignoris usque in pena dup[li]. | Et pro suprascripto busco et silva debent persolvere suprascripti iugales vel eorum heredibus eidem ecclesie denarios decem et occto omni anno usque in suprascripto termino (r); et [si non]| fecisent (s) fictum omni anno, tunc (t) amitat suprascriptum buscum et silvam, sic(ut) supra legitur. Quia sic (u) inter eos convenit. Actum loco Vellate. Et suprascripti denarii fuer(unt) quondam An[..]i qui dicitur Turinus, converssus i[psius] ecclesie.
Sign(a) # # # # manus suprascriptorum iugalium qui anc car(tam) fieri rogaver(unt) ut supra. Sign(a) # # # manum Girardi et Otobellini, M[ar]tineli, Viviani de Vell[ate], testium.
Ego Marronus iudex et missus d(omi)ni Federici (v) inperatoris [..] mulieres interrogavi ut supra et anc car(tam) scripsi et tradidi.


(a) A Gabacurta, qui e avanti.
(b) -n- corr. da s parzialmente erasa.
(c) A alis
(d) A anno
(e) A qui(us) (così), con -i su rasura.
(f) b- pare corr. da altra lettera.
(g) -e- nell'interlineo.
(h) A vollutates
(i) Così A.
(j) A S(an)c(t)oe, con o depennata.
(k) A ma
(l) -g- corr. da altra lettera; la seconda -s- corr. da c
(m) A venietes
(n) Nel sopralineo, in corrispondenza di -p-, segno abbr. (tratto orizzontale) superfluo.
(o) Nel sopralineo, in corrispondenza della seconda -o, segno abbr. (tratto orizzontale) superfluo.
(p) g- pare corr. da altra lettera.
(q) p(er)solvant da p(er)solvim(us), mediante correzione di -im in an, depennamento del segno abbr. (tratto curvilineo nel sopralineo in corripondenza di -m) e aggiunta di -t di seguito nel rigo.
(r) A t(er)mino, con t corr. da altra lettera.
(s) et - | fe- su rasura.
(t) A t(un)c, con tc corr. da altre lettere.
(u) s- pare corr. da altra lettera.
(v) A Feder

(1) Federico I.

Edizione a cura di Patrizia Merati
Codifica a cura di Patrizia Merati

Informazioni sul sito | Contatti