Lombardia Beni Culturali
131

Carta venditionis

1192 ottobre 16, Voghera.

Andrea Belpe e sua moglie Gisla vendono ad Andrea de Ferro la metà di un sedime, su cui questi abita, <sito a Voghera> a porta S. Ilario, di proprietà del monastero <di S. Maria> del Senatore, per il quale l'acquirente dovrà versare al monastero anzidetto il consueto fitto <annuo>, dichiarando di aver ricevuto quale prezzo venticinque soldi di denari pavesi.

Originale, ASMi, AD, pergg., Santa Maria del Senatore, cart. 657 [A]. Regesto, Inventario (sec. XVex.), c. 65r, n. 7; altro regesto, Catalogo, IV, fasc. 86. Nel verso, di mano del notaio: Aquistum Andree de Ferro; segnatura del sec. XVex: 7, che rimanda all'Inventario; altre annotazioni tarde.

Edizione: CAVAGNA SANGIULIANI, Documenti vogheresi, p. 272, n. 182.
Regesto: CAVAGNA SANGIULIANI, L'agro vogherese, p. 57, n. 87.
Cf. BARBIERI, Notariato, p. 21 (nota 39); MERLO, Forme di religiosità, p. 111 (nota 100).

Sulla membrana si osservano alcune abrasioni e scolorimento dell'inchiostro in corrispondenza delle antiche pieghe. Rigatura a secco.

(SN) Anno dominice incar(nacionis) mill(esim)o cent(esim)o nonag(esim)o secundo, indic(ione) decima, die veneris sexto decimo mensis octubris. In Vigueria. Andreas | Belpe et Gisla, eius uxor, vendiderunt Andree de Ferro medietatem cuiusdam sediminis in quo videtur habitare, in porta Sancti Hylarii, ad | solitam pensionem dandam monasterio Senatori; coheret ei: a mane Desorlus, a meridie Areçius, a sero via, a nulla hora via; eo m(od)o quod ipse Andreas et sui | heredes aut cui dederit habeat et teneat suprascriptam medietatem et rac(ionem) ia(m)dicti sediminis cum accessione et ingressu et omni sua pertinentia, et faciat | inde ad solitam pensionem, salvo iure monasterii, quicquid voluerit, sine omni contradic(ione) predictorum iugalium eorumque heredum et con eorum defensione | ab omni homine con racione, in pena dupli . I[n]super promisit ipse Andreas et uxor con eorum heredibus ipsi Andree, si ei vel suis heredibus aut | cui dederit briga vel contentio contingit de predicto sedimine, totum ei restituere promiserunt, bona eorum pignori obligando. Et pro hac | vendic(ione) fuit confessus predictus Andreas et uxor se accepisse precium a predicto Andrea denariorum bonorum Pap(iensium) sol(idos) viginti quinque, | renunc(iando) eceptioni (a) non numerate peccunie. Predicti iugales hanc car(tam) fieri rogaverunt.
Interfuerunt Selvagnus, Anricus Vetulus, Ioh(anne)s Bogius testes.
(SN) Ego Otto Scarus sacri pal(acii) notarius hanc car(tam) tradidi et scripsci (b).

(a) Così A.
(b) Così A, secondo l'uso del notaio.

Edizione a cura di Baretta, Vandone
Codifica a cura di Baretta, Mazzoleni

Informazioni sul sito | Contatti