Registro n. 8 precedente | 890 di 1171 | successivo

890. Francesco Sforza ai Maestri delle entrate 1452 febbraio 21 Milano

Francesco Sforza aderendo al suggerimento di entrambi i Consigli (quello segreto e quello di giustizia) si rivolge ai Maestri delle entrate ducali per un parere circa il ricorso all'appello avverso alla sentenza emessa da Stefano de Fazardi, Giacomo de Puteo e Giorgio Tortis nella causa degli eredi del defunto Guidacino da Binasco con Matteo e fratelli de Anfosio. Si prospetta l'eventualità che la sentenza sia in parte appellabile o non lo sia affatto. In questo caso, ammesso che la sentenza sia valida, rimettano le parti dal duca, ammonendoli a non asserire alcunché che possa pregiudicare agli interessi della Camera ducale.

Magistris intratarum nostrarum Mediolani.
Iam multis decursis mensibus, ut convenientiorem adhiberemus provisionem circa ea, que nobis expectabantur in controversia vertente inter heredes quondam Guidacini de Binascho, parte una, et dominum Matheum ac fratres de Anfosio, ex alia, occasione sententie inter eas partes late per dominos Stefanum de Fazardis, Iacobum de Putheo et Georgium de Tortis, scripsimus spectabilibus [ 149v] de utraque Consilio nostro ut quidnam in causa ista eorum acturi essemus, nos per suas redderent clariores. Qui nobis rescripserunt, hac in re, quemadmodum per involutam copiam intueri potueritis. Quamobrem illorum iudicio adherentes, committimus vobis et volumus quatenus, vocatis vocandis, cognoscatis proprius an dicta sententia in totum vel pro parte nulla sit, vel ne, et si nullam reperieritis, super hoc declaretis. Si vero eam aliquam esse comperieritis, tunc cognoscatis an appelationibus, de quibus ibi exprimitur vel earum alteri, et cui fuerit deferendum vel ne. Et casu quo reperiatis esse deferendum, tunc ius superinde partibus ministretis intra terminum duorum mensium ad tardius post harum receptionem. Ubi autem neutri appellationum ipsarum noveritis esse deferendum, et sententiam fuisse validam, tunc partes ad nos remittatis, qui debite in re huismodi provisuri sumus, nolentes tamen vos quicquam in Camere nostre preiudicium pronunciare posse, cum in principali causa nullus pro nobis intervenerit, nec evocatus fuerit, sicuti in antedicta copia religitur. Data Mediolani, die xxi februarii 1452.