145
Notitia pro securitate
1012 maggio 2, Cremona.
Nel placito che si tiene in Cremona, in domo ipsius civitatis, presieduto da Adelelmo qui et Azo, figlio del defunto Gualterio e messo del re Enrico II, che giudica unitamente ad Adelberto qui et Albizo, Domenico qui et Berengarius, Nozo, Ermizo e Auprando, giudici del sacro palazzo, è riconosciuta a Landolfo, vescovo di Cremona, accompagnato da Ausberto, suo advocatus, la proprietà di un appezzamento di terra, in parte aratoria e in parte boscosa, sito nel territorio di Manarisco, che misura sessantuno iugeri, contro le pretese di Leone e Orso fratelli germani, Giselberto e Garibaldo germani e Leone e Adalberto anch'essi germani.
Copia autentica inizio sec. XIII, BSCr, LC, Codice Sicardo, p. 202, n. 144 [B]. Regesto sec. XVIII, Bonafossa, p. 45 (con data 1011 o 1012). Copia sec. XIX, Cereda, sc. 1, sec. XI, n. 18 (trascrizione di mano di Odoardo Ferragni). Regesto sec. XIX, Ferragni, n. 129.
B è così autenticata: (SN) Ego Gyrardus notarius huius exemplar vidi et hoc scripsi et subscripsi.
Nel margine esterno, di mano del sec. XVII: XXXIII.
Edizione: Manaresi, II/2, p. 506, n. 275; Falconi, I, p. 324, n. 121.
Regesto: Robolotti, p. 19, n. 142; Huebner, n. 1186; Astegiano, I, p. 50, n. 19; Savio, p. 40.
Il titolo che precede il documento è in inchiostro rosso.
Il documento è piuttosto scorretto.
Notitia de Manarissco
Dum, in Dei nomine, civitate Cremona, in domo ipsius civitatis, in laubia ma|iore ipsius domui, per data licentia domni Landulfi, episcopi episcopio Sancte Cremonensis | Ecclesie, in iuditio resideret Adelelmus qui et Azo, filius bone memorie Vualteri et mis|sus domni Enrici regis, unicuique iustitias faciendas ac deliberandas, reseden|tibus cum eo Adelbertus qui et Albizo, Dominicus qui et Berengarius, Nozo, Ermizo, Au|prandus, iudices sacri palacii, et reliqui plures, ibique eorum veniens presentia ipse dom|nus Landulfus (a) episcopus una cum Ausbertus, eius et ipsius episcopio advocatus, nec non ex alia | parte Leo et Urso germanis altercatione inter se habentes retulerunt ipsi domnus Landul|fus episcopus et Ausbertus, eius et ipsius episcopio advocatus: Habemus et detinemus ad parte ipsius | episcopii proprietate petia una de terra, parte aratoria et ex parte silvas superhabente, qui est (b) po|sita in loco et fundo Mannarisco et est ipsa petia de terra per mensuram iustam iugies se|xaginta uno; coheret ei a mane ipsius episcopio, a meridie Navaria, a sera et monte ipsorum ger|manis, si ibique alie sint coherentes. Et si ullus homo adversus nos exinde aliquid dicere vult, | parati sumus cum eo a ratione standum et exinde legitime finiendum et, quod plus est quam minus (c), | ut dicant istis Leo et Urso germanis, etiam Giselbertus et Garibaldus ite(m)que germanis atque (d) item Le|o et Adelbertus similiter germanis, qui hic a presens sunt, si iam dicta(m) petia(m) de terra quam nos hic | denominavimus propria ipsius episcopii est aut esse debet cum lege aut si nobis contradicere aut sutra|here querent an non. Cum ipse domnus Landulfus episcopus et Ausbertus eius et ipsius episcopio advocatus | taliter retulissent, ad h(oc) responderunt ipsis germanis dixerunt et professi sunt: Vere iam dicta pe|tia de terra quam vos hic denominastis propria ipsius episcopii est et esse debet cum lege et nobis ad habendum | nec requirendum nichil pertinet nec pertinere debet cum lege pro eo quod nullam scriptionem nul|lamque rationem in(de) non habemus nec h(aber)e possimus per quam eadem petia de terra vobis Landulfi et | Ausberti eius et ipsius episcopio advocatus vel pars ipsius episcopii contradicere aut subtrahere possi|mus, set, ut diximus, propria ipsius episcopii est et esse debent cum lege. Et sponderunt (e) se ipsis germanis, | ut, si u(m)quam in t(em)pore ipsis aut eorum heredibus versus pars ipsius episcopii de predicta petia de terra | que supra legitur agere aut causare vel removere presu(m)pserint et omni t(em)pore exinde taciti et contenti | non permanserint vel si apparuerit ullum datum aut factum vel colibet scriptum quod ips(is) exinde | in aliam partem fecissem aut emisissem (f) et claruerit, tunc oblicaverunt co(m)ponere ips(is) ger|manis versus pars ipsius episcopii pena duplis ipsis rebus et insuper pena argentum libras quinqua|ginta.His actis et manifestatio ut supra facta rectum eorum iudicum et auditoribus | paruit esse et iudicaverunt, ut iuxta eorum domni Landulfi episcopi et Ausberti, eius et ipsius | episcopio advocatus, altercatione et ipsorum germanis professione et manifestatione, ut ipse domnus | Landulfus episcopus et Ausbertus advocatus iam dicta pecia de terra que supra legitur a parte eidem episcopii habere | et detinere deberet proprietatem et ips(is) Leo et Urso germanis q(ue) (g) Giselbertus et Garibaldus itemque | germanis, etiam item Leo et Adelbertus similiter germanis manerent exinde omni t(em)pore taciti et contenti. | Finita est causa. Et hec notitia pro securitate eiusdem episcopii fieri ammonuerunt. Quidem | et ego Petrus notarius ex iussione suprascripto misso iudicum ammonitione scripsi. In Christi nomine re|gnante domnus Enricus gratia Dei rex, anno regni eius Deo propitio hic in Italia octavo, secundo die | mensis madias, inditione decima. + Adelelmus missus subscripsi. (S) Adelbertus iudex sacri pa|(p. 203)lacii interfui. (S) Dominicus iudex sacri palacii interfui. (S) Daibertus | iudex sacri palacii interfui. (S) Adam iudex sacri palacii interfui. (S) Am|brosius iudex sacri palacii interfui. (S) Maginfredus iudex sacri palacii | interfui. (S) Auprandus iudex sacri palacii interfui.
(a) B Landufus
(b) B es
(c) quam minus: così B per querimus
(d) atque: q senza segno di abbreviazione in B.
(e) Così B per spoponderunt
(f) fecissem aut emisissem: così B.
(g) Così B per atque
Edizione a cura di
Valeria Leoni
Codifica a cura di
Valeria Leoni