Lombardia Beni Culturali
24

Carta libelli

1154 novembre, Milano.

La chiesa di S. Nabore, rappresentata da Alberto, prete e preposito della stessa chiesa, alla presenza di Alberto Cagalente avvocato della detta chiesa, dà a livello perpetuo ad Ambrogio figlio di Guazo de Oldanis di Milano, tre pezze di terra situate in località a Paixii, vicino a Baggio e a Garbaniate, per il censo annuo di un denaro da pagarsi a s. Martino, e per la somma di tre lire di buoni denari milanesi d'argento.

Originale, ASA, Perg. sec. XII, n. 97 [A]. Copia semplice del sec. XII, G. C. Della Croce, Codex Diplomaticus Mediolanensis, I, 8, f. 99rv. Sul verso, di mano contemporanea: Libellum de rebus in Garbaniate. Seguono altre annotazioni tarde.

Cf.: Corsi, I Veneroni, p. 700.

Pergamena di mm. 142/179 x 272; in discreto stato di conservazione, ha forma irregolare.
La sottoscrizione del preposito Alberto è autografa, l'inchiostro è unico. Il notaio Scarabellus, come di consueto, ha sbarrato con un tratto di penna gli spazi non scritti in fine di riga.

(SN) Anno dominice incarnationis milleximo centesimo quinquagesimo quarto, mense novembris, indictione tercia. Placuit atque | convenit inter Albertum presbiter et (a) prepositus eclesia (b) Sancti Naboris (1), adstantem (b) et laudantem (b) Alberto Cagalente avogato | suprascripta (b) eclesia (b), nec non et inter (c) Ambroxium filium Guazonis de Oldanis de civitate Mediolani, ut in Dei nomine debeat dare sicut | a presenti dedit ipse prepositus, a parte ipsius eclesie, eidem Ambroxio ad habendum et tenendum seu censum reddendum libellario | nomine usque in perpetuum, id est petias tres de terra libellaria suprascripti prepositi et iuris suprascripti Sancti, et iacent ad locum ubi dicitur | a Paixii qui est prope loca Badagio et Garbaniate (2), omnes ipsas tres petias de terra cum superioribus et inferioribus seu cum finibus accesioni|bus earum in integrum (d); ea racione uti amodo in antea usque in suprascripto constituto debeat ipse Ambrosius et eius heredes seu cui ipsi dederint suprascriptas | omnes res habere et tenere et facere de eis libellario nomine quicquid ei (e) utilitas fuerit, ita ut apud eos non peiorentur, et persolvere exinde debent | censum singulis (f) annis per omne festum sancti Martini denarium unum (3). Et promisit ipse prepositus una cum suis successoribus (g), a parte suprascripte eclesie, | nec agere nec causari de suprascriptas (e) res (e) neque de suprascripto denario ficto non abent (e), set exinde omni tempore in auctoritate et defensione stare et permann|ere debent sicut venditor (h) emptori; alia superinposita inter eos exinde non fiat, penam vero inter se posuerunt ut quis ex ipsis aut eorum | heredes (e) vel successoribus se de hac (i) convenientia libelli removere presumpserit et non permanserit in ea omnia ut supra legitur, tunc conponat illa pars (i) | que hoc non conservaverit parti fidem servanti pene nomine argenti denariorum bonorum mediolanensium libras sex, insuper in eadem convenientia libelli | permanneat. Pro suprascripto libello accepit ipse prepositus ab eodem (j) Ambroxio argenti denariorum bonorum mediolanensium libras tres que fuerunt datis (e) | Trusabote de Sancta Maria pro rebus territoriis de Treducto quas ipse prepositus emit a parte suprascripte eclesia (e). Quia sic inter eos convenit. | Actum (k) suprascripta cadonica (e).
+ Ego Albertus prepositus a me facta subscripsi.
Signum + manus suprascripti Alberti Cagalente avogati ipsius eclesie qui hanc cartam libelli ad confirmandam manum posuit.
Signa + + manuum Liprandi, Arnaldi, Strepaceri, Petri, testium.
(SN) Ego Scarabellus, notarius sacri palatii, scripsi, post traditam conplevi et dedi.


(a) A et ac.
(b) Così A.
(c) nec - inter su rasura.
(d) A in ini con il segno abbreviativo soprascritto consueto.
(e) Così A.
(f) A sigulis per omissione del segno abbreviativo della n.
(g) A successioribus.
(h) -ditor su rasura.
(i) Sulla a un segno abbreviativo superfluo.
(j) A ab(e)ode(m): l'asta verticale di -b- è intersecata dal segno abbreviativo di -e-.
(k) A Actu per omissione del segno abbreviativo.

(1) La basilica di S. Nabore, di Milano, era sorta su una basilichetta sepolcrale paleocristiana dedicata ai santi Nabore e Felice; nel XIII secolo fu sostituita dalla chiesa di S. Francesco Grande, la maggiore di Milano dopo il duomo, la quale a sua volta venne distrutta in età napoleonica per far posto alla attuale Caserma Garibaldi (Calderini, La Basilica, pp. [135-170]; Cattaneo, Il culto, pp. [97-134]; cfr. Liber notitiae, 283 A. 123 D)
(2) Per Garbaniate, v. Doc. 1, n. 3.
(3) v. sopra Doc. 2, n. 4.

Edizione a cura di Annamaria Ambrosioni
Codifica a cura di Gianmarco Cossandi

Informazioni sul sito | Contatti