Lombardia Beni Culturali
57

Investitura

1126 dicembre, Bergamo.

Lanfranco e Guala germani, figli del fu Alberto Adelaxię, di Bergamo investono Andrea Bucia, abitante in Bergamo, di un appezzamento di terra campiva, a castagneto e vitata sito ove dicesi in Longolasca, al fitto annuo di quattro soldi di denari.

Originale, BCBg, Collezione di pergamene, perg. 564A [A]. Nel verso, di mano coeva: Car(ta) quam fecit Lanfrancus Adelasie Andree Bucie; di mano del sec. XIII-XIV: In Longolasca; altre segnature di epoca moderna, tra cui segnatura settecentesca: 1126.

La pergamena, in discreto stato di conservazione, presenta alcune macchie di umidità (soprattutto nella metà di destra) con conseguente scolorimento dell'inchiostro e una rosicatura in corrispondenza della quarta riga, che coinvolge solo in parte il dettato.
Circa la famiglia Adelasi, cf. MENANT, Campagnes lombardes, pp. 652, 765, 908 (genealogia).
Indizione settembrina.

Una die que est in mense dece(m)bris. Infra civitate Pergami. Presentia bonorum hominum quorum nomina subt(er) legunt(ur), per lignum et | pergamenam que in suis tenebant manibus Lanfrancus et Vuala, germ(an)i, filii c(on)da(m)Alberti Adelaxię, de eadem civitate investive|runt Andream Buciam habitatorem eiusdem civitatis nominati(m) de petia una terrę ca(m)pivę et castenetę atque vidatę positę ubi | d(icitu)r in Longolasca; cui coheret: a mane et meridie Lazaronis, a sera Mancęsolę inintegrum. Eo vero ordine ut ipse An|dreas et eius her(e)d(e)s hab(e)at et teneat ipsam terram se(m)per ad persolvendum exin(de) fictum per singulos annos eisdem germ(an)is | eorumve her(e)d(i)bus sol(idos) quattuor denariorum; alia vero superi(m)posita non i(m)ponat(ur). Penam vero ipsi germ(an)i adversus | eundem Andream posuerit ut si illi eorumve her(e)d(e)s ipsam terram auferre presu(m)pserint si illud fictum solvi | voluerit, tunc obligaver(unt) se suosque her(e)d(e)s co(m)ponere ei cui lis inlata fuerit sol(idos) centum, et post | penam co(m)positam omnia adi(m)pleri debent ut sup(ra). Quia sic inter se convener(unt). Factum est hoc anno | D(omi)ni mill(esimo) centesimo vigesimo sesto, ind(ition)e quinta. Ariprandus et Ada(m) seu Ioh(anne)s Magizo|nis testes interfuerunt.
(SN) Arnaldus not(arius) et iudex interfui et rogatus scripsi.

Edizione a cura di Gianmarco Cossandi
Codifica a cura di Gianmarco Cossandi

Informazioni sul sito | Contatti