Lombardia Beni Culturali
99

Breve promissionis

1180 maggio 28, Pavia.

Boccardo Porcus dichiara a Sibilia, rettrice del ponte sulla Staffora, che il debito di trentatré lire e tre soldi di denari pavesi, che il ponte aveva nei suoi confronti, era stato saldato con l'eccezione di sette lire meno quattro soldi; per tale somma e per ulteriori ventiquattro soldi, che il creditore aveva <in seguito> aggiunto per permettere al ponte di liquidare un debito nei confronti di Pietro Canis, Sibilia promette di dare al medesimo un milliarium di robbia macinata entro il successivo carnevale, sotto pena di sessanta soldi e del pagamento di tutte le spese e <con l'obbligo da parte di Boccardo> di restituire incise questa e la precedente carta, una volta soddisfatta tale condizione. Inoltre Bertolotto, <figlio> di Pietro Vetulus, si impegna a corrispondere un centenario e mezzo della predetta <quantità di> robbia entro il prescritto termine. Infine Sibilia promette a Boccardo di designare entro le successive tre settimane un fideiussore per l'intero debito.

Originale, ASMi, AD, pergg., Santa Maria del Senatore, cart. 657 [A]. Regesto, Catalogo, IV, fasc. 86. Nel verso, di mano del notaio scrittore: Breve do(n)ne Sybilie rectricis pontis Stafole; altra annotazione moderna.

Edizione: CAVAGNA SANGIULIANI, Documenti vogheresi, pp. 182-184, n. 129.
Regesto: CAVAGNA SANGIULIANI, L'agro vogherese, p. 48, n. 67.
Cf. MERLO, Forme di religiosità, p. 70 (note 71 e 76).

Rigatura a secco che comprende lo specchio di scrittura.
Sulle circostanze del prestito di Boccardo Porcus ai conversi del ponte della Staffora cf. doc. 93. Riguardo la robbia cf. nota intr. al doc. 97.

(SN) Anno dominice incar(nacionis) mill(esim)o cent(esim)o octuag(esim)o, indicione tercia decima, die mercurii quinto (a) kalendas iunii. In urbe | Pap(ie). Fuit confessus Bocardus Porcus adversus do(n)nam Sybiliam, d(omi)nam et (b) rectricem pontis de Stafola, quoniam | de illis triginta tribus libris et tribus sol(idis) denariorum (c) bonorum Pap(iensium) quos ipse Bocardus debebat habere in bonis pontis, | quod erat ita solutus quod non remansit inde ad solvendum nisi tantum modo libre (d) septem minus quatuor solidi denariorum bonorum; | et pro illis septem libris minus quatuor sol(idis) et pro viginti quatuor sol(idis) quos ipsae ei adiuncxit et dedit causa solvendi | donum de denariis quos Petrus Canis debebat habere in bonis pontis, promisit atque convenit ipsa do(n)na Sybilia | dare ipsi Bocardo milliarium unum de bona rugia macenata, que debet esse pulcra et nepta de terra et folia et alia | brutura et boni (e) coloris (f), sicuti cadit a bucca mole usque ad carnelevarium proximum, et si non solverit ad ipsum | terminum vel ad alium ei mutatum dare ei debet penam sol(idos) sexaginta denariorum bonorum Pap(iensium), rato manente pacto. | Et si ipse vel eius missus a termino in antea aput Vigueriam iverit pro hoc debito petendo vel recipiendo, ad dispendi|um ipsius Sybilie ire et reddire debet, quod debet ei restituere antequam de ipso loco exeat. Et si ipse de ea pro hoc debi|to querimoniam fecerit et placitum inde fuerit, ipsa adpresens post finem placiti restituere ei debet omnes exspensas quas | ipse inde fecerit per placitaturam et iudicaturam et per aliquem alium modum; et ita promisit ei adtendere, unde obligavit ei | pro pignore tantum de sub(stanci)a suprascripti pontis mobili vel immobili, ubicu(m)que inveniri potuerit, quod valeat suprascriptam rugiam (g) et penam | et exspensas sive dispendium in duplum; et hanc obligacionem et securitatem (h) recepit ipse Bocardus, salvis et | permanentibus firmis omnibus obligacionibus et securitatibus et fideiussionibus que continentur in cartula ipsius Bocardi | de triginta tribus libris et tribus sol(idis); set soluto hoc miliario rugie, tunc hec (i) cartula et illa cartula (1) de triginta | tribus libris et tribus sol(idis) sint vacue et reddantur incise. Insuper, adversus suprascriptum Bocardum, Bertolottus de Petro | Vetulo fecit se pagatorem et debitorem de centenario uno et dimidio de suprascripta rugia ad suprascriptum terminum et pena | et exspensis, ut supra l(egitur), secundum (j) partem vel ad alium terminum si ei mutaverit et ipsa tunc non solverit, renunciando nove | constitucioni qua dicitur quod principalis debitor prius conveniatur quam fideiussor (2). Unde obligavit ei pro pigno|re tantum sue sub(stanci)e mobilis vel immobilis, ubicu(m)que inveniri potuerit, quod valeat ipsam rugiam et penam et | exspensas in duplum. Insuper suprascripta do(n)na Sybilia promisit suprascripto Bocardo quod usque ad tres ebdomadas pro|ximas dabit ei unum fideiussorem de toto suprascripto debito.
Suprascripti debitores hoc breve fieri rogaver(unt).
Interfuer(unt)Rotefredus Albaricius, Cauredus de Vigueria testes.
(SN) Ego Thomas notarius sacri palacii interfui, tradidi et s(ub)s(cripsi).
(SN) Ego Nicholaus imperialis aule notarius hoc breve scripsi.

(a) q- su rasura.
(b) d(omi)na et (nota tironiana) su rasura.
(c) denar(iorum) su rasura.
(d) Segue rasura di una lettera.
(e) Segue rasura di una lettera.
(f) Segue rasura di una lettera.
(g) -m ru- su rasura.
(h) securita- su rasura.
(i) Segno abbr. superfluo intersecante l'asta di h-
(j) Segue rasura di una lettera.

(1) Doc. 93.
(2) Auth. Praesente tamen (= Nov. 4.1-2) post Cod. Iust. 8.40(41).3.

Edizione a cura di Baretta, Vandone
Codifica a cura di Baretta, Mazzoleni

Informazioni sul sito | Contatti