Lombardia Beni Culturali

Curia vescovile - Archivio capitolare

13

Cartula venditionis

1008 giugno, Tresolzio (Carobbio).

Luvaldo del fu Issoaldo, da Tresolzio, vende per nove soldi d'argento a Pietro detto Tunizo abitante in Isione una terra boschiva sul monte Santo Stefano nonché un pascolo ed alcune selve in Gorlago e Tresolzio.

Originale (A), 2002 (H VII). A tergo, di mano del sec. XIII: De Sancto Stephano.

Mm. 285 x 190.

(ST) In Christi nomine. Enricus gracia Dei rex, anno rengni eius ic in Italia quinto, mense iunius | indicione sesta. Constat me Luvaldus filius quondam Issoaldi de loco Trasalcio, | qui profeso (a) sum lege vivere Langobardorum, accepisem sicuti et in presencia testium manifesto sum | quiaccepi (b) ad te Petrus qui et Tunizo abitator in loco Issione arientum denarios bonos | solidos novem, fìnitum precium, sicut inter nobis convenit (c), pro pecia una de terra buscosa | iuris mei, que abere viso sum in munte que nominatur Sancti Stefani. Coerit ei (d) a ma|ne Atoni, a meridie via, a sera Arioldi, a montes Olrici; et est pecia ipsa de terra per men|sura iusta tabules legitimes decim. Et insuper vendo ego qui supra Luvaldus tibi qui supra | Petri, per anc cartula vindicionis et pro accepto precio, pasculum et cumunaliam seu sil|vis stelareis, similiter iuris mei, que abere viso sum in vicis et fundis Gorgolaco | et in suprascripto Trasalcio et per eorum territoriis vel vocabilis locis seu usum aque, tam in mun|tibus (e) quamque et in plano, suprascripto pasculo et cumunalia in integrum. Que autem suprascriptis rebus | cum (f) superioribus et inferioribus seu cum incresoras et accessionibus suorum in integrum ab | ac die tibi qui supra Petri suprascripto precio vendo, trado et mancipo, nulli alii venditis, do|natis, alienatis, obnessiatis (g) vel traditis nisi tibi; et facias exin|de a presenti die tu et eredibus tuis aut cui tu dederis iure proprietario (h) nomine | quiquit volueritis, sine omni mea (i) qui supra Luvaldi et eredum (j) meorum contradicio|ne. Quidem spondeo adque promitto me ego qui supra Luvaldus cum meis (k) eredibus tibi | qui supra Petri et cui tu dederis vestrisque eredibus suprascripta vindicione omni tempo|re ab omni (l) contradicente ominem defensare; et si defendere non potuerimus aut | si contra ac cartula (m) vindicionis (n) agere quesierimus, tunc in duplum (o) suprascripta vindicione | vobis in duplum restituamus sub extimacione in eisdem locis sicut pro tem|pore fuerint meliorata aut valuerint, quia (p) sic inter nobis convenit . | Actum eodem loco Trasalcio.
Signum + manu(m) suprascripto Luvaldi qui ac cartula vindicionis ut supra fieri (q) rogavi.
Signum # manibus Lazaroni et Amelberti seu Adeverti de suprascripto vico Tra|salcio testi.
(ST) Amelbertus notarius sacri palacii scripsi, post tradita cumplevi et dedi.

(a) A p(ro)so
(b) A q(ui)iaccepi
(c) convenit nell'interlineo.
(d) A ei con trattino abbreviativo superfluo.
(e) A muntiibus
(f) A cu senza segno abbreviativo.
(g) Segue di nuovo obnessiatis depemato.
(h) A proprietari
(i) Seguono due lettere dilavate.
(j) Seguono due lettere dilavate.
(k) m- seguita da una lettera (probabilmente c) dilavata, aggiunta nell'interlineo.
(l) Tra o(m)- e -ni una lettera dilavata.
(m) A acarcartula, con due lettere dilavate nell'interlineo, sopra ac-
(n) A vindicioonis
(o) in duplu(m) nell'interlineo: ma l'aggiunta è superflua in quanto l'espressione in duplum ricorre subito dopo.
(p) A q(ui)ia
(q) A feri

Edizione a cura di Cristina Carbonetti
Codifica a cura di Gianmarco De Angelis

Informazioni sul sito | Contatti