Lombardia Beni Culturali
21

Carta offersionis pro anima

1051 agosto, Lodi.

Adelberto, figlio del fu Alberico, di Brembio, di legge longobarda, dona alla chiesa episcopale di S. Maria di Lodi e al vescovo Ambrogio la propria parte di beni, del castrum e della cappella di S. Colombano, situati nel territorio di San Vito, e la parte, ora sua, che era stata del fu Lanfranco, figlio del fu Ilderado di Comazzo, riservando a sé la sola parte settentrionale.

Originale, AMVLo, Pergamene, tab. 1 [A]. Regesti: Gavazzi, Regestum, f. 164r, n. 923; Gavazzi, Inventarium, p. 116, n. 923; Bonomi, Synopsis, p. 25, n. 18.
Sul recto, nel margine superiore a destra, di mano moderna, a matita, 1051. Sul verso, segnatura del XVI secolo: I.7; segnatura Gavazzi: 923, data e regesto della stessa mano; segnatura e data Bonomi: 18. MLI.

Edizione: VIGNATI, Codice diplomatico, I, n. 38.
Regesto: SALAMINA, n. 18.

Mediocre stato di conservazione, piccole lacerazioni in diversi punti, macchie. La pergamena era originariamente piegata in undici nel senso della scrittura e in due nell'altro.
Il dettato è poco corretto.

(SN) Anno ab incarnacione domini nostri Iesu Christi milleximo quinquageximo primo, imperii vero dom(n)i secundo Heinrici Deo propicio | quinto, mense augusto, ind(icione) quarta . Eclesia Sancte Dei genitricis Marie qui est constructa intra civitate Laude, qui est caput episcopio ipsius sancte | Laudensis Eclesie, ego in Dei homnipotentis nomine Adelbertus, fil(ius)quondam Alberici, de loco Brembio, qui professo sum lege vivere Langobardorum, p(resens) p(resenti)bus disi: quisquis | in sanctis ac v(enerabi)libus locis et (a) suis aliquit contuller(it) rebus, iusta Actoris vocem, in oc seculo centuplum accipiat, insuper, quod melius est, vitam possidebit eternam (1). | Et ideo ego q(ui) s(upra) Adelbertus do et ofero eidem eclesie Sancte Marie seu proprietario iure abendum confirmo, id est meam por(cionem) de casis, castro et capella c(um) area eius | seu rebus territoriis illis iuris mei quam abere viso sum in loco et fundo ubi Sancto Vito d(icitu)r, qui est in comita[tu] suprascripto Laudense, et nominative illam meam por(cionem)| de suprascriptis casis, castro et capella seu rebus territoriis qui fuerunt iure quondam Lanfranci, qui fuit fil(ius)quondam Ilderati, qui fuit de loco Comacio, et sicut decernere videtur | cava quod est Ianca Maiore, qui est inter Senedochio et ipsius Sancto Vito, in mane usque in fluvio Adua ubi porto est et in par(te) sera usque in via | publica qui percurrit da Camariago usque in Castelioni, in par(te) meridie et ipsa via percurrit da suprascripto Castelioni usque ad porto qui nominatur | a Pirolo, et in par(te) mon(ti)s in mea reservo potestatem de ipso iure qui fuer(it) iure suprascripto quondam Lanfranci hominibus, casis et area, castro et capella et area eius | qui est edificata in onore Sancti Columbani c(um) aliis hominibus, rebus territoriis ad eodem iure pertinentibus reiacentibus in eodem loco et fundo Senedochio, c(um) silva | roborea et stellarea c(um) areis earum qui nominatur Cavalonga seu pratis sicut sup(ra) decernitur inintegrum; nam aliis hominibus, casis, castro et capella c[um] areis |[e]arum in par(te) meri(die) que ad ipsam por(cionem) pertinet, sicut sup(ra) decernitur inintegrum, a presenti die et ora in eadem eclesia Sancte Dei genitricis Marie dare et fere|re videor, faciendum domnus Ambrosius episcopus, qui n(un)c in eodem episcopio preordinati esse videtur, et eius successoribus qui usque in perpetuum de frugies et reditum seu cens(us)| quibus ex ipsis casis, castro et capella adque hominibus, rebus territoriis annue Dominus dederit ad eorum usum et su(m)tu vel benedicione quod voluerint, pro anime mee | et ipsius quondam Alberici, qui fuit genitor meus, et suprascripto quondam Lanfranci remedium, eo tam(en) ord(ine) ut ipse Ambrosius episcopus nec suo successores non habeant | licenciam nec potestatem iam dictis casis, castro et capella adque hominibus, rebus territoriis umquam in tempore alicui in beneficium aut per comutacio|nem vel per libellum aut per precaria dare aut invadere per qualecumque ingenium, nisi ad eorum manus tenere debent, quit si in aliqua par(te) per qualc(um)que ingenium | deder(unt) sicut sup(ra) l(egitur) ut in mea vel de meis heredibus vel de propinquioribus parentibus meis da par(te) paterna deveniant potestatem ta(m)diu ut dum venerunt ille episcopus | de predicto episcopio, qui iam dictam por(cionem) de iam dictis casis, castro et capella seu rebus territoriis a par(te) ipsius episcopio abere et tinere faciat ad eorum manus, pro anime | mee et ipsius quondam Alberici et iam dicto quondam Lanfranci remedium. Quia sic decrevit mea bona voluntas. Unde due car(te) ofersionis in uno tenore | scripti sunt. Actum suprascripta civitate Laude.
Sign(um) + m(anus) suprascripto Adelberti, qui anc car(tam) ofersionis fieri rogavit ut supra.
(S) Ioannes qui et Teuzo iudex sacri palacii rogatus testes subscripsi.
(SN) Azo notarius sacri palatii rogatus subscripsi.
Sign(a) + (b) m(ani)bus Aboni et Ugoni seu Gandulfi adque Einrici testes.
(SN) Adam notarius et iudex scripsi, post tradita complevi et dedi.


(a) Così A per ex
(b) Il numero dei segni non corrisponde a quello delle persone.

(1) Cfr. Mt. 19,29.

Edizione a cura di Ada Grossi
Codifica a cura di Ada Grossi

Informazioni sul sito | Contatti