Lombardia Beni Culturali
93

Notitia (breve de sententia) per conventionem

1159 dicembre 24, Lodi.

Guifredo, preposito di S. Geminiano di Lodi, con Guifredo, preposito di S. Lorenzo, e Bononius, preposito di S. Paolo, eletti potestates dalle parti nella causa vertente tra Alberico, vescovo di Lodi, e Taisa, badessa del monastero di S. Giovanni, sulle prestazioni dovute dal monastero al vescovo, ricevono securitatem da entrambe le parti - la badessa con il consenso delle monache Margherita, Mirata e Galofea - per la definizione delle convenzioni: la badessa dą guadia a Doniotto Calegarius e il vescovo a Presbiter da Vignathe di rispettare quanto verrą stabilito e Guifredo precisa l'entitą di quanto dovuto al vescovo dalla badessa.

Originale, AMVLo, Pergamene, tab. 2 [A]. Regesti: Gavazzi, Regestum, f. 48r, n. 327; Gavazzi, Inventarium, p. 69, n. 327; Bonomi, Synopsis, p. 53, n. 86.
Sul verso, di mano diversa coeva, Sentencia de lite que fuit [in]ter domnum Albericum episcopum de Laude et a[bbatissa]m m[onaster]ii Sancti Iohannis, di mano del XIV secolo Sentencia domini episcopi Laudensis contra abbatissam et | moniales monasterii Sancti Iohannis Ba[pti]ste super hiis que | dare tenetur omni anno dicto domino episcopo. Segnatura Gavazzi: 327, indicazione dell'anno e regesto della stessa mano; segnatura e data Bonomi: 86. MCLIX.

Edizione: VIGNATI, Codice diplomatico, II, n. 5.
Regesto: SALAMINA, n. 86.

Discreto stato di conservazione, piccole tarlature, lievi macchie e dilavamento dell'inchiostro. La pergamena era originariamente piegata in otto nel senso della scrittura e in due nell'altro. Si vede la rigatura.
Nell'escatocollo della presente sentenza vengono annunciate due redazioni dello stesso tenore ad opera di due scrittori diversi: 'due carte uno tenore tradite sunt, una a me Acerbo et alia ab Ottone Morena'.

(SN) Anno ab incarnatione domini nostri Iesu (a) Christi millesimo centesimo quinquagesimo nono, nono kalendas ianuarii, indictione octava. Brevis de sententia per conventionem quam | dedit do(m)nus Guifredus, prepositus ecclesie Sancti Geminiani de civitate Laude, in concordia do(m)ni Guifredi prepositi Sancti Laurentii et do(m)ni presbiteri Bononii prepositi Sancti Pauli, qui | tres erant electi potestates a do(m)no Alberico Laudensi episcopo, ex una parte, et a do(m)na Tayse, abbatissa monasterii Sancti Iohannis de civitate Laude, ex altera parte, datis pignoribus | ipsis prepositis ex utraque parte ad diffiniendam litem que inter eos erat. Lis autem inter eos talis erat: dicebat siquidem ipse do(m)nus episcopus quod suprascriptum monasterium Sancti Iohannis debe|bat dare ipsi episcopo per omnem (b) tercium annum, ex parte episcopatus, tantum pannum lini pulcrum et subtilem quod sufficiat ad unum scrucivoldum ipsi episcopo, talem scilicet qui | sit decens ipsi episcopo; et dicebat ipse episcopus quod ipsum monasterium debebat dare predicto episcopatui in unoquoque anno decem solidos denariorum veterum et unum starium de vino quod detur se|cantibus ipsum pratum ipsius episcopatus; et dicebat insuper ipse do(m)nus episcopus quod prefatum monasterium debet dare senper, cum mittatur episcopus Laude, ipsi novo episcopo unam culcitram unumque | plumacium tales qui deceant ipsum episcopum accipere ipsamque abbatissam ipsius monasterii prebere. Ex parte vero ipsius abbatisse (c) respondebatur quod suprascriptum monasterium Sancti Iohannis, re | vera, debebat dare ipsi do(m)no episcopo aliisque episcopis qui pro tempore fuerint, per omnem annum, decem (d) solidos denariorum veterum et unam minam tantum de vino cum pratum ipsius episcopatus | secatur, et de culcitra et plumacio bene confitebatur ipsa abbatissa; de panno vero dicebat ipsa abbatissa quod ipsa non debebat dare ipsi episcopo nisi quindecim brachia de panno no|minatim. Sicque auditis utrinque allegationibus ac diligenter examinatis, fecit securitatem ipse do(m)nus episcopus ipsaque abbatissa, presentibus et ei consentientibus do(m)na Malgarita | et do(m)na Mirata (e) et do(m)na Galofea (f), monachabus predicti monasterii, in manibus suprascriptorum prepositorum de stare precepto ipsorum quod eis per convenientiam facerent, quia | melius et honestius ipsis prepositis videbatur ipsam litem per convenientiam diffiniri quam per sacramenta. Et Doniottus Calegarius recepit guadiam pro ipsa abbatissa; pro ipso vero episcopo re|cepit guadiam Presbiter da Vignathe. Et sic ordinavit suprascriptus prepositus Sancti Geminiani, in concordia predictorum prepositorum sociorum suorum, quod prefata abbatissa sibique ulterius succedentes | prebeant iam dicto episcopo suisque successoribus in unoquoque anno, per omne festum sancti Martini, decem solidos denariorum veterum et per omnem tercium annum, in festo sancti Martini, decem et sep|tem brachia de pulcro et subtili panno de lino, qui pannus talis sit quod decens sit ipsi episcopo; ordinavit etiam prefatus prepositus quod predictus do(m)nus episcopus sit contentus in accipienda | una tantum mina de vino a suprascripto monasterio cum pratum episcopatus secatur; ordinavit insuper quod ipsa abbatissa sibique succedentes dent unicuique novo episcopo de Laude unam | bonam ac pulcram culcitram unumque bonum et pulcrum plumacium prout decuerit dari a monasterio Sancti Iohannis et accipi ab episcopo qui pro tempore renovabitur. Et sic precepit pre|nominatus prepositus Sancti Geminiani suprascripto domino episcopo suprascripteque do(m)ne abbatisse quod ipsi sic amodo sint contenti in suprascripta ordinatione. Ibique ipse do(m)nus episcopus promisit et guadiam dedit | iam dicte abbatisse quod ipse suique successores sic erunt deinceps contenti sicut supra l(egitur) versus suprascriptum monasterium Sancti Iohannis; ipsa quoque abbatissa promisit suprascripto episcopo et guadiam dedit | quod ipsa sibique succedentes erunt tacite et contente in suprascripta ordinatione versus iam dictum episcopatum et quod sic observabunt omnia ut supra ordinatum a predicto preposito (g) fu|erat. Et sic est causa finita. Unde (h) due carte uno tenore tradite sunt, una a me Acerbo et alia ab Ottone Morena. Actum in domo prefati episcopi, feliciter.
Interfuerunt do(m)nus Albertus, prepositus maioris Laudensis ecclesie, ac presbiter Graciadeus et presbiter Iohannes Rubeus et Petrus clericus et presbiter Albertus Sancti Laurentii, qui omnes consenserunt.
Interfuerunt etiam Bernardus Bellottus et Albertus de Cavazo et Rafius Morena et Presbiter de Vignathe ac Martinus de la Contessa et Riboldus da Cuzigo atque Albericus Ca|legarius, testes.
(SN) Ego Acerbus iudex ac missus do(m)ni secundi Cunradi regis hanc noticiam tradidi et scripsi.


(a) Iehu con segno abbreviativo.
(b) Segue espunta p
(c) Corretto su precedente scrittura erasa.
(d) d corretta su precedente lettera espunta e poi erasa.
(e) Ripetuto ed espunto.
(f) Segue espunto mona
(g) La seconda -p- corretta da s
(h) u- corretta su lettera precedente.

Edizione a cura di Ada Grossi
Codifica a cura di Ada Grossi

Informazioni sul sito | Contatti