Lombardia Beni Culturali
123

Carta finis et refutationis nomine transactionis

1175 febbraio 26 e marzo 8, Milano.

Uberto detto Notta, cittadino di Milano, anche a nome di suo fratello Obizzone e con il consenso dei germani Alberto, Guido e Guglielmo, di Anselmo figlio del fu Ugo, di Rogerio figlio del fu Lanfranco e di Giordano figlio del fu Ruggero, tutti detti de Melegniano di Milano, anche a nome degli altri seniores detti de Melegniano, rinuncia a titolo di transazione in favore di Lanfranco Medicus di Lodi, procuratore del vescovo Alberico e dell'episcopato, a quattro iugeri e mezzo e otto tavole di terra, situati nel territorio di Orio in località ad Monturuzum, che Uberto e suo fratello Obizzone detengono in feudo dai de Melegniano - i quali a loro volta detengono tali beni in feudo dal vescovo - e sui quali verteva una causa tra Uberto e Obizzone, da una parte, e il vescovo, dall'altra, in particolare sul conditium di tre denari di vecchia moneta per iugero e gli altri conditia dovuti all'episcopato; Uberto riceve dal vescovo quarantasette soldi di denari buoni milanesi imperiali per sé e per Obizzone e si impegna a far confermare la carta davanti a un giudice del vescovo da Obizzone, da Baldo, figlio del fu Alberto, da Corrado, figlio del fu Ruggero, da Giordano, figlio del fu Ottone, e da Ugone, figlio del fu Ugone, tutti detti de Melegniano, e così pure da tutti gli altri minori, appena possibile, e pone come fideiussore Anselmo; lo stesso giorno Uberto dà in garanzia a Guido, che la riceve anche a nome degli altri seniores de Melegniano, la propria casa di abitazione in Milano finché non avrà procurato altra terra, che terrà in feudo da loro in sostituzione di quella di Orio e di valore corrispondente; l'8 marzo Baldo conferma l'accordo così come avevano già fatto gli altri seniores de Melegniano.

Originale, AMVLo, Pergamene, tab. 2 [A]. Regesto: Gavazzi, Regestum, f. 122v, n. 701; Bonomi, Synopsis, p. 69, n. 120.
Sul verso, di mano diversa forse coeva, tracce di annotazione illeggibile a cui Gavazzi ha sovrapposto le proprie, poi completata da mano del XIII secolo: In teritorio de Orio; di altra mano b. Segnatura Gavazzi: 701, data e regesto della stessa mano; segnatura e data Bonomi: 120. MCLXXV.

Edizione: VIGNATI, Codice diplomatico, II, n. 69.
Regesto: SALAMINA, n. 120.

Buono stato di conservazione, lievi macchie, microlacerazioni in corrispondenza della piegatura. La pergamena era originariamente piegata in quattro nel senso della scrittura. Si vede la rigatura.

(SN) Anno dominice incar(nacionis) milleximo centeximo septuageximo quinto, quarto kal(endas) martii, indic(ione) octava. Presentia eorum hominum quorum nomina subter l(eguntur), finem et | refutationem nomine transactionis fecit Ubertus qui dicitur Notta, civis Mediol(ani), et per se et per Obizonem fratrem suum, per consensum et parabolam et confirmationem | Alberti et Guidonis et Guilielmi, germanorum, et Anselmi, filii quondam Ugonis, et Rogerii, filii quondam Lanfranci, et Iordani, filii quondam Rogerii, qui omnes dicuntur de Me|legniano (a), suprascriptę urbis, et per se et per omnes alios seniores qui dicuntur de Melegniano, in manum Lanfranci Medici urbis Laude, in vice et ad partem domini Alberici, Dei gr(ati)a | sancte Laudensis Ecclesię episcopi, ad partem et utilitatem suprascripti episcopati (b), nominative de iug(eribus) quatuor et dimidium (b) et tabul(is) octo terrę quam habere et tenere per feudum ex parte suprascriptorum seniorum | de Melegniano videbantur ipsi Ubertus et Obizo fratres in Laudexana, in territorio de Orio, ad locum ubi dicitur ad Monturuzum, coheret ei a mane Lanfranci de Trexeno et in parte de | Baidonis, a meridie de Summaripis, a ser(o)Montenarii de Brenbio et in parte de Summaripis et Lantelmi Drugonis, a monte via, et quam terram ipsi seniores de Melegniano per feudum tenebant | a iam dicto domino episcopo secundum (c) quod ibi dixerunt et confessi fuerunt, et de qua terra fuit discordia inter ipsum Ubertum et ipsum episcopum: dicebat siquidem ipse do(m)nus episcopus, ex parte et per missum prefati | episcopati (b), super eandem terram conditium habere, id est tres denarios veteris monete per iugerum (d) et (e) alia conditia que dicebat esse ut consuetudo erat in terra illa de Laudexana huiusmo|di. Et inde data est tenuda ipsi do(m)no episcopo ita ut amodo in antea ullo tempore ipsi Ubertus et Obizo germani nec eorum heredes nec eorum submisse persone non habeant agere nec causari (f) | nec ullam intentionem etiam comovere de suprascripta terra nec de toto nec de parte, ullo modo, adversus ipsum dominum episcopum nec contra eius successores nec contra cui dederit sive dedit | nec contra par(tem) vel missum iam dicti episcopati, dicendo quod sibi pertineat seu pertinere sive advenire debeat, per scriptum aut sine scripto, per benefitium aut per alium quodlibet | ius, sed ulterius ipsi fratres Ubertus et Obizo cum eorum heredibus omni tempore permaneant exinde taciti et contenti et ipse do(m)nus episcopus cum suis successoribus et cui dederit vel | dedit securus, solutus, quietus et indempnis; et si de cetero egerint aut causaverint vel aliquam intentionem comovere presupserint et omni tempore taciti et contenti | non permanserint ut supra l(egitur), tunc componere debent nomine pene duplum contra quem egerint et insuper taciti et contenti esse et permanere debent. Et pro hac finis car(ta)| confessus fuit ipse Ubertus se accepisse et pro se et pro suprascripto Obizone fratre suo a prenominato do(m)no episcopo den(ariorum) bon(orum) Mediol(anensium) imperial(ium) solidos quadraginta et septem. Insuper ipse Ubertus | guadiam dedit et omnia sua bona pignori obligavit prefato Lanfranco (g), in vice et ad partem suprascripti domini episcopi, ita quod fatiet firmare suprascriptum Obizonem fratrem suum hanc | car(tam) in laude iudicis eius infra octo dies cum esse potuerit et requisitus (h) ex parte suprascripti domini episcopi (i) fuerit, et interim fatiet eum esse et permanere exinde tacitum et contentum sine | alio dato et promisso; preterea quod fatiet firmare similiter hanc car(tam) in laude iudicis Baldum, filium quondam Alberti, et Chunradum, filium quondam Rogerii, et Iordanum, filium quondam Ottonis, | et Ugonem, filium quondam item Ugonis, qui omnes dicuntur de Melegniano, et similiter omnes alios minores infra octo dies cum esse potuerit sine fraude, et interim fatiet eos omnes esse | et permanere exinde tacitos et contentos sine alio adiuncto; et inde posuit fide(iuss)orem suprascriptum Anselmum. Quia sic inter eos convenit. Actum suprascripta civitate Mediolani.
Sign(um) + man(us) suprascripti Uberti, qui hanc car(tam) ut supra fieri rogavit.
Sign(a) ++ (j) man(uum) suprascriptorum Alberti et Guidonis et Guilielmi et Anselmi et Rogerii et Iordani, qui ei consenserunt ut supra.
Sign(a) ++ man(uum)Arduini de Subtus Porticus et Alberti Gambari et --------------------------. Ibique coram suprascriptis testibus ipse Ubertus investivit per pignus | prefatum Guidonem, ad suam partem et ad partem omnium seniorum de Melegniano, de casa sua ubi habitare videtur infra civitatem Mediolani, ita ut quam cicius (k) potuerit sine fraude | dare h(abea)t suprascriptos omnes denarios in terram et tenere eam per feudum ex parte suprascriptorum seniorum sicut tenebat suprascriptam terram de Orio, et interin (b) suprascripta casa sit in loco veteris feudi sicut erat | illa terra de Orio. Et postea alia vice, octavo die mensis martii eiusdem incar(nacionis), in presentia Mainfredi Gambari et Anselmi de Melegniano, civitate (b) Mediolani, venit ipse Baldus et per omnia | firmavit hanc car(tam) sicut superius (l) l(egitur) per cuncta secundum quod potuit et ei pertinet, ut alii seniores de Melegniano per se fecerant.
(SN) Ego Guifredus de Vineate iudex ac missus domini regis hanc car(tam) tradidi et scripsi.


(a) Da Melegnianio mediante correzione di a da o; il primo -ni- parrebbe espunto.
(b) Così A.
(c) -c- corretta da lettera precedente.
(d) Segue una lettera erasa.
(e) Su rasura.
(f) -i corretta su e
(g) Aggiunto dalla stessa mano in uno spazio precedentemente lasciato bianco.
(h) r- corretta da inizio di e
(i) Segue requisitus
(j) Il numero dei segni non corrisponde a quello delle persone.
(k) quamcius in A.
(l) supius in A.

Edizione a cura di Ada Grossi
Codifica a cura di Ada Grossi

Informazioni sul sito | Contatti