Lombardia Beni Culturali
5

Carta venditionis

1153 gennaio 27, Garbaniate.

Manfredo e Trusso, figli del fu Lanfranco, detti de Vico, di Garbaniate, con Ota, loro madre, ed Ottabella, moglie di Manfredo, tutti professanti la legge longobarda, vendono per quindici soldi e mezzo di buoni denari milanesi d'argento ad Ambrogio detto de Aldanis, di Milano, due pezze di prato nel territorio di Garbaniate. Manfredo e Trusso danno inoltre guadia ad Ambrogio che non appena il loro fratello minorenne avrà raggiunto la maggiore età e ne sarà richiesto da Ambrogio, lo obbligheranno a fare, per il prezzo sopra indicato, una carta riguardante i suddetti beni, nella forma e nel tenore indicati dal giudice, e pongono come fideiussore Giovanni Mullinarius.

Originale, ASMi, AD, pergg., cart. 303, n. 77 [A]. Copia semplice del sec. XVIII, G. C. Della Croce, Codex Diplomaticus Mediolanensis, I, 8, f. 50rv. Sul verso, solo annotazioni tarde.

Regesto: Occhipinti, I de Vico, pp. 736-737.
Cf. Occhipinti, I de Vico, p. 730.

Pergamena di mm. 139/146 x 257/251; in buono stato di conservazione.

(SN) Anno dominice incarnationis milleximo centeximo quinquageximo tercio, sexto kalendas februarii, indictione prima. Constat nos Manfredum et Trussonem germanos filios quondam Lan|franci qui dicuntur de Vico (1) de loco Garbaniate (2), et Otam mater eorum et Ottabellam coniugem ipsius Manfredi, qui professi sumus lege vivere Longobardorum, mihi que supra Otte con|sentiente (a) suprascriptis germanis filiis meis, et mihi que supra Otabelle consentiente suprascripto Manfredo iugale et mondoaldo meo et una cum noticia Pauli notarii et missi domini regis a quo interro|gata professa sum me nullam pati violentiam sed sponte hanc cartam vendicionis facere visa sum (b), accepisse, sicuti et in presentia testium manifesti sumus quod accepimus, a te | Ambrosio (c) qui diceris de (d) Aldanis de civitate Mediolani argenti denariorum bonorum mediolanensium solidos quindecim et dimidium finito pretio sicut inter nos convenit pro prate (e) cum areis earum petiis duabus iuris | nostri quas habere visi sumus in suprascripto loco et fundo Garbaniate et in eius territorio. Primus pratus iacet ad locum ubi dicitur in Bregapario; coheret ei ab omnibus partibus emptoris, et est per | mensuram iustam pertice tres. Secundus campus dicitur in Campo de Petrone; coheret ei ab omnibus partibus emptoris, et est per mensuram iustam perticas duas. Quos autem pratos superius dictos cum superioribus (f) | et inferioribus seu cum fìnibus suis in integrum ab hac die tibi suprascripto Ambrosio per hanc cartam et pro suprascripto pretio vendimus, tradimus et emancipamus, ut facias exinde a pre|senti die tu et cui tu dederis vestrique heredes iuris proprietarii nomine quicquid volueris sine omni nostra et heredum nostrorum contradictione. Quidem et spondemus atque promittimus nos suprascripti | venditores tibi suprascripto Ambrosio et cui tu dederis vestrisque heredibus suprascriptas res omnes qualiter superius legitur in integrum ab omni homine defensare. Quod si defendere non potuerimus aut si contra hanc | cartam vendicionis per quodvis ingenium agere aut causari presumpserimus, tunc in duplum tibi suprascriptas res restituamus sicut pro tempore fuerit aut valuerit sub estimatione in eodem loco. | Quia sic inter nos convenit. Actum in suprascripto loco Garbaniate.
Signum + manuum suprascriptorum venditorum qui hanc cartam vendicionis ut supra fìeri rogaverunt.
Signum + manuum Strepacerri de Valle (3), Iohannis et Carnelevarii qui dicuntur Molinarii, Iohannis et Ambrosii qui dicuntur Venaronis (4), testium.
Ibi statim presentibus ipsis testibus dederunt guadiam ipsi germani eidem Ambrosio, quod quando infantulus germanus eorum habuerit etatem et requisitus fuerit, facient eum facere pro suprascripto pretio talem | cartam qualem iudex laudaverit de suprascriptis rebus que superius leguntur, et si intentio vel discordia aparuerit, defendere habent omni tempore cum usu etratione; unde posuerunt ei fideiusso|rem suprascriptum Iohannem Mullinarium usque in pena dupli ipsius pretii.
(SN) Ego qui supra Paulus (5), notarius ac missus domini regis, scripsi et interfui et predictam Ottabellam interrogavi ut supra et subscripsi (g).


(a) Così A.
(b) s- corretta su e.
(c) -m- su rasura.
(d) d- corretta su altra lettera.
(e) Così A.
(f) In A segue, ripetuto all'inizio del rigo seguente, dictos cum superioribus.
(g) A ssi, con omissione del segno abbreviativo.

(1) Sui de Vico, famiglia di piccoli proprietari terrieri, v. Occhipinti, I de Vico.
(2) Per Garbaniate, v. Doc. 1, n. 3.
(3) Sulla famiglia de Valle un membro della quale risulta vassallo del monastero di S. Simpliciano nel secolo XII, v. le poche notizie raccolte dal Giulini (Memorie, III, p. 354 e la voce Valle nell'Indice generale al volume VII).
(4) Sulla famiglia dei Veneroni, v. Doc. 1, n. 2.
(5) v. Doc. 1, n. 7.

Edizione a cura di Annamaria Ambrosioni
Codifica a cura di Gianmarco Cossandi

Informazioni sul sito | Contatti