Lombardia Beni Culturali
37

Libellus

1148 maggio 16, Milano.

Amedeo, preposito della chiesa e canonica di San Giorgio al Palazzo, con l'approvazione di Marino de Marinonis suo avvocato in questo negozio, dà a livello perpetuo a Giovanni de Marinonis, di Milano, un appezzamento di campo di proprietà della chiesa in territorio di Rossate, di cinque pertiche, al fitto annuo di un denaro e di una candela, a cui poi rinuncia. Riceve da questi quaranta soldi di nuovi denari buoni milanesi d'argento, somma che il di lui figlio Gerius aveva lasciato alla predetta chiesa a suffragio della propria anima.

Originale, ASMi, AD, pergg., cart. 416 [A]. Regesto: Catalogo, III, fasc. 60. Sul verso data, regesto e collocazione settecenteschi; annotazione tarda.

Regesto: GRECO, Note storiche, p. 70.

Il notaio scrive qui superinposita abbreviando per il resto le nasali davanti a labiale, mentre altrove (cf. doc. n. 35) usa m davanti a p e b.

(ST) Anno ab incarnacione domini nostri Iesu Christi milleximo centeximo quadrageximo octavo, medio mense magii, indicione undecima. Placuit atque convenit inter domnum Amedeum prepositum ecclesie et canonice Sancti Georgii | que dicitur in Palatio, ibi astante et firmante Marino de Marinonis avocato suo electo in hoc negocio, necnon et inter Iohannem qui dicitur de Marinonis, de civitate Mediolani, ut in Dei nomine debeat dare, sicut a presenti dedit, ipse | prepositus eidem Iohanni ad habendum et tenendum seu censum reddendum libellario nomine usque in perpetuum, id est campi petia una iuris ipsius ecclesie reiacente in territorio de loco Roxsate (a), et iacet in capite ville ipsius loci et est pertice quinque, est ei: a mane | via, a meridie Marchisi de Rio et de Pasqualis, a sero Sancti Georgii, a monte Sancti Georgii et suprascripti Marchisi, ea racione uti amodo in antea usque in suprascripto constituto habere et tenere debeat ipse Iohannes et eius heredes et cui dederint ipsam terram que | fuit sedimen, qualiter superius legitur, et facere exinde cum superiore et inferiore seu cum fine et accessione sua in integrum libellario nomine quicquid ei utile fuerit, ita ut apud eum non peioretur, set persolvere exinde debeat ipse Iohannes fictum annu|aliter denarium unum et candelam unam (b). Et promissit ipse prepositus, cum suis successoribus stare in auctoritate et defensione de ipsa terra cum iure eidem Iohanni et suis heredibus, et ibi finem fecit ipse prepositus suprascripto Iohanni de suprascripto denario et candela ficto | quod legitur in hoc libello, et accepit ipse prepositus ab ipso Iohanne pro suprascripta terra precium arg(e)n(tum) d(e)n(arios) b(o)n(os) Mediol(anenses) novos solidos quadraginta quos quondam (c) Gerlus filius ipsius Iohannis de Marinonis iudicaverat predicte ecclesie, consentiente predicto Iohanne, | pro anima sua. Alia superinposita inter eos exinde non fiat. Penam vero inter se posuerunt ut quis ex ipsis aut eorum heredibus vel successoribus se de hac convenientia libelli removere quexierit et non permanserit in ea omnia qualiter | superius legitur, tunc componat illa pars que hoc non observaverit parti fidem servanti pene nomine arg(e)n(tum) d(e)n(arios) b(o)n(os) libras quattuor, et insuper in eadem convenientia permaneat. Quia sic inter eos convenit. Actum infra ipsam canonic[am] (d).
Signum + manus suprascripti Marini qui avocatus estitit ut supra et ad confirmandum manum posuit.
Signa + (e) manuum Oliverii de Curte Nova, Roberti Bremma, testium.
(ST) Ego Iohannes iudex scripsi et tradidi.


(a) Così A.
(b) Il segno abbreviativo manca.
(c) q corretto su altra lettera.
(d) Nel rigo successivo signum dilavato, il restante spazio è bianco, non essendo stata apposta la sottoscrizione dell'autore.
(e) Un solo segno di croce indica più persone.

Edizione a cura di Luisa Zagni
Codifica a cura di Ada Grossi

Informazioni sul sito | Contatti