Lombardia Beni Culturali
42

Recordatio sententie Oberti Mediolanensis archiepiscopi

1153 agosto.

L'arcivescovo di Milano Oberto, nella controversia che vede Giovanni Saraceno, diacono e soprastante della chiesa di San Giorgio, opporsi al preposito Guifredo e ai suoi confratelli, pronunzia sentenza in favore di questi ultimi, dichiarando che spetta ad essi disporre delle sepolture e ordinando a Giovanni di distruggere una casa edificata sull'area del cimitero e di chiudere la porta della domus superstantie che immette nel medesimo.

Originale, ASMi, AD, pergg., cart. 417 [A]. Copia della fine del sec. XVIII in BAMi, G. C. Della Croce, Codex diplomaticus Mediolanensis, I 8, c. 71 [B]. Regesti: Catalogo, III, fasc. 60; BAMi, OLTROCCHI, Ex tabulario, ad annum. Sul verso data, regesto e collocazione settecenteschi; di mano del sec. XIII: Sententie.

Edizione: SASSI, Archiepiscoporum series, II, p. 544.
Regesti: GIULINI, Memorie, vol. VII, p. 117; SAVIO, Gli antichi vescovi, La Lombardia, Milano, p. 508; GRECO, Note storiche, p. 71.

La pergamena presenta tracce di rigatura a secco.

(C) In nomine sancte et individue Trinitatis. Recordatio sententie que data est a domino | Oberto Sancte Mediolanensis Ecclesie venerabili archiepiscopo super controversia que erat | inter Guifredum canonice Beati Georgii prepositum eiusque fratres et ex altera | parte Iohannem qui dicitur Saracenus, et est ipsius ecclesie diaconus et superstans. Con|troversia autem hec erat: conquerebatur siquidem prepositus quod prefatus I(ohannes) su|perstans ipsius ecclesie cimiterium - quod ei non licet, nam ipsius cimiterii dispositio | seu ordinatio ad prepositum eiusque fratres liquido spectare dinoscitur - usurpaverat, et | ut domus quam in eodem cimiterio quidam superstans, ut dicebatur, hedificaverat, | quia prestat inpedimentum (a), destrueretur, et hostium alterius domus superstantie, quod | ad ipsum vergit cimiterium, clauderetur intendebat. E contra prescriptus I(ohannes) quoniam, | ut cuiusque ecclesie superstans, de ecclesia est, se licite cimiterium posse tenere | dicebat, nec domus destruenda nec hostium claudendum est, quoniam 'tam ego quam | predecessores mei per .XL. annos et eo amplius hec omnia quiete possedi'; insuper | dispositionem sepulcrorum que in sepedicto cimiterio sunt, de quibus prepositus conquestus | fuerat, ad se, non ad prepositum pertinere dicebat. Visis itaque hinc inde | racionibus et argumentis, venerabilis dominus archiepiscopus, cummunicato cum fratribus suis | consilio, hanc promulgavit sententiam, inquiens hostium de quo dic[tum]| est muro claudatur, domus destruatur et, ut cimiterium usque ad [[...]]| pedes, ut canones dictant (1), liberum, et sepulture de cetero in potestate [et]| dispositione (b) prepositi et canonicorum consistant precepit.
Data est hec sententia a domino Oberto Sancte Mediolanensis Ecclesie ar|chiepiscopo anno millesimo centeximo quinquageximo tercio, mense agusto, | indicione prima.
+ Ego Obertus archiepiscopus subscripsi.


(a) Coś A.
(b) A dispotione

(1) Si riferisce probabilmente al canone 'De confiniis cimiteriorum' promulgato da Nicoḷ II nel sinodo del 1059 e raccolto nella collezione canonica milanese della I metà del sec. XII, conservata a Milano nell'Archivio Capitolare di S. Ambrogio (Cod. M 11, c. 48v) e pubblicata in PICASSO, Collezioni canoniche, p. 69, n. 183.

Edizione a cura di Luisa Zagni
Codifica a cura di Ada Grossi

Informazioni sul sito | Contatti