Lombardia Beni Culturali
3

Carta venditionis

1136 aprile, Milano.

Pietro infante, figlio del fu Pietro Maxorardus, insieme a Giovanni suo fratello e tutore, chiede a Gerardo giudice e messo regio di poter ottenere la licenza di vendere una parte dei suoi beni siti presso la chiesa di S. Giuliana detta ad Carcianum per poter pagare un debito lasciato dal padre. Il giudice, accertatosi tramite estimatori della veridicità di quanto chiesto concede la licenza di vendita. Pertanto i suddetti Pietro e Giovanni, quest'ultimo con la moglie Ottabona - la moglie con il consenso del marito e per licenza del giudice Gerardo - tutti di legge longobarda, vendono due appezzamenti siti presso la chiesa alla chiesa stessa, tramite il converso Guido, per lire quaranta.

Originale, ASMi, AD, pergg., cart. 614, fasc. 257a, n. 2 [A]. Regesto, ASMi, Catalogo delle pergamene..., vol. IV, fasc. 90. Sul verso, della stessa mano: Carta ofersionis vel vendicionis Sancte Iuliane de Garzano (sic). Annotazioni tarde.

Pergamena di mm. 257/246 x 266/241, piuttosto sciupata, con lacerazioni sul lato sinistro e macchie; tracce di rigatura a secco.
La data presenta indizione XIII anzichè XIV: evidentemente si tratta di un errore in quanto in altri atti lo stesso Azo segue l'uso milanese (Ctr. vol. V della Collana).

(ST) Anno dominice incarnacionis milleximo centeximo trigeximo sexto, mense aprilis, indicione tertiadecima (1). Dum venisset Petrus infantulus, filius quondam item Petri Maxorardi, una cum Iohanne germano et tutore suo ad Girardum iudicem |[ac missum dom]ni regis dicebat ac reclamabat quod predictus quondam genitor suus reliquid ei debitum usque ad solidos viginti et non haberet tantam mobiliam unde ipsum debitum sanare posset, set haberet suam portionem que est |[de petiis dua]bus de terra iuris sui, reiacente iuxta ecclesiam Sancte Iuliane que dicitur (a) ad Carcianum, non multum longe ab ipsa ecclesia. Prima petia est per mensuram pertice septem, a mane Ugonis Carivoldi, a meridie |[[..........]]clo, a sero et monte via. Secunda petia est similiter pertice septem: est ei a mane via, a meridie Ambrosii Vaccora, a sero de Georgiis, a monte de Corbis. Quam venundacionem volebat et pretium inde accipere | et debitum solvere; et ideo suprascriptus infantulus cum predicto tutore suo petiit ab ipso misso (b) pro amore Dei et anime ipsius regis daret ei licentiam et publicam auctoritate (c) ad suprascriptam suam portionem de suprascriptis quattuordecim perticis de | terra venundandam et pretium inde accipiendum ipsumque debitum sanandum. Cum autem ille missus talem audivit postulationem, tunc inquisivit per duos Deum timentes homines estimatores, quorum nomina subter leguntur, si hec omnia | ita vera essent sicut ille infantulus cum suprascripto tutore suo conquerebatur; qui, respondentes, dixerunt predicta omnia ita vera esse et suprascriptam terram amplius de suprascripto pretio non valere. Tunc ille missus pro amore Dei et anime ipsius | regis dedit eidem infantulo licentiam et publicam auctoritatem ad ipsam suam portionem de suprascriptis duabus petiis de terra venundandum et pretium inde accipiendum et ipsum debitum sanandum. Propterea constat (d) nos | suprascriptum infantulum et suprascriptum Iohannem germanos, filii quondam Petri Maxorardi, atque Ottabona, coniux suprascripti Iohannis, qui professi sumus lege vivere Longobardorum, mihi qui supra infantulo consentiente ipso (e) Iohanne germano et | tutore meo et per datam licentiam suprascripti Girardi iudicis (f) et missi regis et mihi que supra Ottabone consentiente eodem Iohanne iugali et mundoaldo meo et subter confirmante, et ut legis habet auctoritas | una cum notitia et interrogatione propinquorum parentum meorum, quorum nomina subter leguntur, in quorum presentia et testium certam fatio manifestationem quod ab ipso iugali meo vel ab alio homine nullam patior violentiam nisi | mea bona et spontanea voluntate hanc venditionis cartam tacere visa sum, accepisse sicut in presentia testium manifesti sumus nos qui supra iugales et nos qui supra germani quod accepimus (g) a te Guidone conversum (c) suprascripte ecclesie per missum tu(um)|[Ro]dulfum[libras] quadraginta finito pretio sicut inter nos convenit pro suprascriptis duabus petiis de terra sicut superius legitur, que est super totum usque ad perticas quattuordecim, vel si amplius infra suprascriptas coherentias inveniri | potuerint, in integrum in presenti maneat vinditione. Quas autem res superius dictas cum superioribus et inferioribus seu cum finibus et accessionibus suis in integrum ab hac die (i) per hanc cartam et suprascriptum pretium nos qui supra iugales cum suprascripto Pe|tro infantulo tibi qui supra Guidoni et tuis successoribus ad partem ipsius ecclesie Sancte Iuliane vendimus, tradimus, mancipamus ut fatias exinde tu et pars ipsius ecclesie quicquid volueritis sine omni nostra he|redumque nostrorum contradictione. Quidem promittimus atque spondemus nos qui supra germani et Ottabona tibi qui supra Guidoni (l) et Rodulfo misso tuo (m) vestrisque successoribus aut cui vos dederitis ad partem ecclesie ab omni | contradicente homine defensare. Quod si defendere non potuerimus aut si centra hanc cartam per quodvis ingenium agere aut causari presumpserimus, tunc in duplum vobis suprascripta vendita restituamus sicut pro tempore fuerit aut |valuerit sub estimatione in consimili loco. Quia sic inter nos convenit. Actum civitate Mediolani.
Signa + + + manuum suprascriptorum Petri infantuli et Iohannis germanorum atque Ottabone coniugis ipsius Iohannis, qui hanc cartam venditionis ut supra fieri rogaverunt, et ipse Iohannes eidem Petro infantu|lo germano suo et suprascripte Ottabone coniugi sue consensit ut supra.
Signa + + manuum Iohannis de Strada et Liprandi, qui estimatores estiterunt ut supra et in hanc (c) cartam (c) ad confirmandum manus posuerunt.
(SM) Ego Girardus iudex et missus domni regis publicam licentiam predicto infantulo dedi et subscripsi.
Signa + + manuum Arialdi qui dicitur Guederdone et Ottobonis parentum suprascripte temine, qui eam interrogaverunt (n) ut supra et in hac carta ad confirmandum manus posuerunt.
Signa + + + manuum Alberici de Sancto Alexandro, Bucchitti, Aviani de Gremma, testium.
(ST) Ego Azo iudex et notarius sacri palatii scripsi, post traditam complevi et dedi.


(a) dicitur nell'interlinea.
(b) Segue u espunto.
(c) Così A.
(d) La c su correzione.
(e) Segue p espunto.
(f) Segue iudicis ripetuto.
(g) quod accepimus nell'interlinea.
(h) et nos - tu(um) su rasura.
(i) die manca in A.
(l) La u corretta su e espunta.
(m) Segue lettera espunta.
(n) La seconda r corretta su g espunta.

(1) La data presenta indizione XIII anzichè XIV.

Edizione a cura di Maria Franca Baroni
Codifica a cura di Gianmarco Cossandi

Informazioni sul sito | Contatti