Lombardia Beni Culturali
45

Carta venditionis

1125 dicembre, Rosate.

Ottone del fu Lanfranco, di Fallavecchia, di legge longobarda, avendo a motivo della minore etą richiesto e ottenuto, insieme con Rogerio suo curatore, l'autorizzazione da parte di Amizzone, giudice e missus regio, ad alienare un piccolo appezzamento di terra sito nel castrum di Basiano, onde saldare un debito di importo non superiore a otto soldi di denari d'argento, contratto dal padre defunto, dichiara di aver ricevuto da Bennone detto Curtus, del fu Lanterio, di Milano, otto soldi quale prezzo della vendita del predetto appezzamento.

Originale, ASMi, AD, pergg., cart. 687 [A]. Copia semplice, BONOMI, Morimundensis, pp. 92-5, n. 12 [B]. Regesto, Catalogo, IV, fasc. 72. Nel verso di A, di mano del notaio: Car(ta) Bennonis Curto de rebus de Fara et Basiliano; di mano X: Benno Curtus; pecia .I. de terra |[i]n Baxiliano. R. Altre annotazioni di epoca moderna, tra cui segnature Bonomi: 12. MCXXV. Vendita, e 12*. MCXXV. Vendita; segnatura i di mano novecentesca. Su striscia di carta incollata al margine inferiore del verso segnatura ottocentesca: i. Morimondo, 12, 1125.

Cf. i docc. nn. 46 (che segue sulla stessa pergamena), 48, 50 e 54, concernenti operazioni evidentemente finalizzate a un tentativo di concentrazione fondiaria. I successivi rapporti negoziali tra Morimondo e gli eredi di Bennone (nn. 69 e 205) giustificano la presenza nel tabularium monastico di questo e dei docc. prima menzionati.

(SN) Anno dominice incar(nationis) milleximo centeximo vigeximo quinto, mense dece(m)bris, indic(tione) quarta. Dum venisset Otto qui est bubes factus, filius quondam Lanfranci, de loco Fara (a), una cum |Rogerio curatore suo s(ib)i dato ex parte Amizonis, iudicis et missi do(n)ni regis, dicebat ac reclamabat quod predictus quondam Lanfrancus reliquisset ei debitum usque ad argen(ti) den(ariorum) bon(orum)| sol(idos) octo, et non haberet de mobilibus rebus tantum ad venundandum unde ipsum debitum sanare potuisset, sed habebat petiolam unam de terra, iuris sui, reiacentem intus castrum de loco Ba|seliano; est ei: a mane s(upra)s(crip)ti Rogerii, a meridie murus ipsius castri, a ser(o)Magi(n)fredi, a monte via, omnem ipsam petiolam de terra, inintegrum, quam venundare volebat et pretium inde accipere ad ipsum debitum | sanandum. Ideoque petiit ab eodem misso ut ipse, pro amore Dei et animę ipsius regis, eidem pubero licentiam et publicam auctoritatem tribueret ipsam terram venundandum, et pretium inde accipi|endum ad ipsum debitum sanandum. Cum autem ipse missus taliter audisset, tunc inquisivit duos Deum timentes homines, estimatores, quorum nomina hic subter leguntur, si hęc omnia ita vera sunt sicut superius l(egitur); | et respondentes dixer(unt) ea omnia ita vera sunt sicut superius l(egitur). His ita inquisitis, tunc ipse missus, pro amore Dei et animę ipsius do(n)ni regis, eidem pubere licentiam et publicam auctoritatem tribuit | ipsam terram venundandum et pretium inde accipiendum ad ipsum debitum sanandum. Propterea constat me predictum puberem, qui professus sum lege viv(er)e Longobardorum, m(ih)i qui supra pubero consentiente | s(upra)s(crip)to Rogerio curatore (b) meo, atque per datam licentiam s(upra)s(crip)ti missi, accepisse sicuti et in presentia testium manifestus sum quod accepi a te Bennone qui diceris Curtus, filio quondam Lanterii, de s(upra)s(crip)ta | civitate, s(upra)s(crip)tos sol(idos) octo, finito pretio, sicut inter nos convenit, pro s(upra)s(crip)ta petiola de terra, inintegrum; quam autem petiam de terra superius dictam cum superiore et inferiore seu cum fine et accessione | sua, inintegrum, ab hac die t(ib)i qui supra Bennoni per hanc car(tam) et pro s(upra)s(crip)to pretio vendo, trado et mancipo, et facias exinde a presenti die tu et cui tu dederis vestrique heredes, iuris proprietarii nomine, quicquit | volueritis, sine omni mea et heredum meorum contradic(tione). Quidem et spondeo atque promitto me ego qui supra Otto, una cum meis heredibus, t(ib)i qui supra Bennoni et cui tu dederis vestrisque heredibus, s(upra)s(crip)tam terram, qualiter superius l(egitur), inintegrum, ab omni contradicente homine defensare; quod si defendere non potuerimus aut si contra hanc car(tam) vend(icionis) per quodvis ingenium ag(er)e aut causari presu(m)pserimus, tunc | in duplum vobis s(upra)s(crip)tam terram restituamus sicut pro te(m)pore fuerit aut valuerit sub estimatione in eodem loco. Quia sic inter nos convenit. Actum loco Roxiate.
Sign(um) + manus s(upra)s(crip)ti Ottonis puberis, qui hanc car(tam) vend(icionis) ut supra fieri rogavit. Sign(um) + manus s(upra)s(crip)ti Rogerii, qui eidem Ottoni curator estitit et consensit ut supra, et ad confirmandum manu(m) posuit (c).
(SI) Ego Amizo iudex sacri palatii et missus regis predicto Ottoni infantulo licentiam et auctoritatem publicam dedi ut supra et subs(crip)si.
Sign(a) + + manuum Totu(m)beni et Ugonis, qui estimatores fuer(unt) ut supra et ad confirmandum manus posuer(unt).
Sign(a) + + + manuum Andreę, Guifredi, Lanfranci testium.
(SN) Ego Ambrosius notarius ac iudex sacri palacii scripsi, post traditam co(m)plevi et dedi.


(a) A Farra
(b) A curaratore
(c) manu(m) posuit nel sopralineo.

Edizione a cura di Michele Ansani
Codifica a cura di Michele Ansani

Informazioni sul sito | Contatti