Lombardia Beni Culturali
199

Sententia

1169 giugno 22, Brescia.

Nella controversia tra Otto de Fulco e i chierici <della chiesa> di S. Daniele relativa a tre case e a un cortile siti <in Brescia> nel luogo ove dicesi Castrum, di cui le parti - i chierici esibendo un instrumentum e Ottone producendo due testi - rivendicano la proprietà o il legittimo possesso, Lucaro giudice delegato dai consoli di giustizia pronuncia una sentenza favorevole ai chierici di S. Daniele.

Originale, ASMi, AD, pergg., cart. 83 (fasc. 40a) [A]. Regesto Astezati, pp. 208, 298. Altro regesto, Catalogo, III, fasc. 61. Nel verso, tracce di annotazione sbiadita, forse di mano coeva, di cui si legge soltanto: Odonem de Fulco; di mano del sec. XVI: In contrata del Castel; segnatura Astezati: B fil. 6 n. 12.

Cf. ANDENNA, Il monastero e l'evoluzione urbanistica, p. 94.

La pergamena, in buono stato di conservazione, presenta due piccoli fori in corrispondenza delle antiche piegature. I forellini di cucitura, visibili nel margine inferiore, denunziano la congiunzione di questa a un'altra pergamena.
Circa il contenuto, cf. nota introduttiva al doc. n. 115.

(SN) In Christi nomine. Die dominico nono exeunte mense iunii. In concione civitatis Brixie, ibi ubi con|sul(es) sedent. Presentia horum hominum quorum nomina subter l(eguntur), controversia que vertebatur inter Ottonem de | Fulco et clericos Sancti Danielis sub Lucharo, iudice a consulibus iusticie delegato, talis erat, sili|cet quod prefati clerici dicebant prefatum Ottonem i(m)pedire eos de tribus suis domibus et curte, quas dicebant | se habere et tenere in loco ubi dicitur Castrum, quibus coheret, ut ipsi dicebant: a sera prefati Ottonis, a mont(e) via, | a mane res Sancti Petri minoris, a meridie Sancte Marie; de una quarum domuu(m), silicet de illa que est a sera parte | et iuxta prefatum Ottonem, prefati clerici ostendebant instrumentum (1) quo probabant proprietatem se habere, | de aliis vero domibus (a) et curte ostendebant raciones quibus probabant se eas ad fictum locas|se et posessores de (b) eis esse; prefatus vero Otto prefatas domos dicebat suas esse, et se eas diu detenu|isse claudendo et ortum vinam faciendo, et inde duos inducebat testes. Quare, visis alle|gacionibus utriusque partis, prefatus Lucharius iudex conde(m)pnavit prefatum Ottonem ut re|stitueret predictam domum (c) que est a sera parte aliarum domorum iuxta predictum Ottonem predictis clericis; de aliis vero domibus et curte predictos clericos absolvit.
Actum est hoc anno Domini mill(esim)o cent(esimo) .LX. nono, indictione secunda. Interfuere Oddo | iudex de Desenciano, magister Mutellus, Boso filius Gaitani, Asinarius de Erculis, Ioh(ann)es de Virlis, | Guazo Pesacarne (d), Acerbus de Gavardo, Ugo clericus de Alfianello, presbiter Ambrosius (e) testes.
(SN) Ego Wastamissa auctoritate domini Raimundi (2) Brixiensis episcopi notarius interfui | his et iussu prefati Luchari iudicis hanc sentenciam scripsi.


(a) Segue ostend(e)ba(n)t erroneamente anticipato e non annullato.
(b) -d corr. da e, anticipazione erronea dell'iniziale della parola successiva.
(c) domu(m) nell'interlineo con segno di richiamo.
(d) A Pesacaren.
(e) A Abrosius.

(1) Non si è reperito il doc. relativo.
(2) Cf. doc. n. 139, nota 1.

Edizione a cura di Irene Rapisarda, Gianmarco Cossandi
Codifica a cura di Gianmarco Cossandi

Informazioni sul sito | Contatti