Registro n. 10 precedente | 372 di 1018 | successivo

372. Francesco Sforza al vicario dell'arcivescovo di Milano 1452 luglio 26 Gabbiano

Francesco Sforza si appella all'intervento del vicario dell'arcivescovo di Milano perché Appollonia, vedova di Giacomino da Molteno, possa riavere dal cognato, un prete malavitoso e vagabondo, i gioielli e gli altri oggetti preziosi che le ha fatto scomparire. Si avvalga, per ottenere più prontamente ciò, del capitano di giustizia, cui il duca ha scritto. Quanto al prete, l'auspicio è che «salubri affitiatur corectione».

Domino vicario archiepiscopi Mediolani.
Parte Appolonie, relicte quondam Iacobini de Molteno civis nostri (a) Mediolani, querelanter nobis expositum est quod quidam presbiter Antonius Litta, dicti eius mariti frater, furtive de domo ipsius exponentis nonnulla sua monillia et allias res plurimi pretii asportavit, prout fidem posse facere commemorat, sitque is presbiter vir criminiosus et vagabundus adeo quod, nisi mediante nostro favore, rerum suarum satisfationem consequi non valebit. Scribimus vobis ac plurimum ortamur, cum res huiusmodi inpunita preterire non merreatur, quibusvis expedientibus modis studeatis et accurate procuretis dictum presbiterum in vestris habere forciis et restitutioni ablatarum rerum operam detis opportunam, quo ipsa supplicatio ulterius obinde conqueri non valeat, et ipse presbiter salubri affitiatur corectione, ut, quam celerius et comodius predicta exequi possitis, scribimus capitaneo nostro ibi iustitie quod ad omnem vestri requisitionem favores quolibet impendat expedientes et necesarios. Ex nostro felici (b) excercitu apud Gabianum, die xxvi iulii 1452.


(a) In A nostris con s finale depennata.
(b) Segue felici depennato.